این عوعوی سگان شما نیز بگذرد

این عو عوی سگان شما نیز بگذرد

اگرچه میهن ما به دار الخرافه اسلامی و مدینه السارقین تبدیل شده و اگر چه حرامیان اسلامی لبخند را بر لب ها جراحی میکنند
اگر چه حکومت شاهنشيخی ميکوشد ملت ايران را به " امت گريه "تبدیل کند

اما و صد اما ؛مردم کشور ما ياد گرفته اند که حتی از زخم شادی بر آورند . به حافظ بنگريد که در عصر هراس و ترس چگونه از انسان و زيبايی انسان سخن گفته است و در زير تيغ تيموريان گل سرخ فرهنگی شکوهمند را بر اين خاک خسته نشانده است .
به شاهنامه بنگريد که خون سياوش را به گياهی ابدی و زنده بدل ميکند و در آن ورطه های هول ؛ خردی نجيب را بجای شمشير نا نجيب پاس ميدارد و از آزادی انسان سخن ميگويد . به خيام بنگريد که منادی شادی انسان بر زمين است و شکاکيت های او بر يقين های کور ؛ والا تر ايستاده اند .

بنا بر اين بايد از قول سيف الدين محمد فرغانی ؛ شاعر و عارف بيدار دل عصر مغول خطاب به مشايخ محاسن دراز و خداوندان صيغه و متعه بگوييم که :
در مملکت که غرش شيران گذشت و رفت
اين عوعوی سگان شما نيز بگذرد ...

هنر ایرانی بودن

هنر ایرانی بودن

شبکه خبری cnn میگوید : رییس و بنیانگذار آمازون و همسرش _ آقای جف و خانم مکنزی - سال گذشته دو میلیارد دلار از دارایی خود را به سازمانهای خیریه اهدا کرده اند
حالا یک آقای ایرانی که گویا در بی بی سی هم شغلی دارد و از آنجا نان میخورد به اعتراض بر آمده است که :
ای آقا ! اینکه چیزی نیست ! این فقط یک و نیم درصد دارایی آنهاست . خیلی های دیگر هستند که بیش از یک و نیم درصد ثروت شان را به سازمانهای خیریه میدهند !

لابد عده دیگری خواهند گفت : ای بابا ! این آقا بجای اینکه مالیات بدهد آمده است این دو میلیارد دلار را داده است به چهار تا بنیاد نیکوکاری ! این که در بوق و کرنا دمیدن نمیخواهد ! میخواهد ؟
پرسشم این است که شخص شخیص حضرتعالی آیا در طول سالی که گذشت - و در درازنای سالهایی که گذشته اند - آیا یک شاهی از همان یکشاهی صنار ثروت خود را به فقیری . درمانده ای ، فلکزده ای ، یتیمی ، بیوه ای بخشیده ای ؟
حافظ میفرماید :
اکر شراب خوری جرعه ای فشان بر خاک
از آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باک !

مرهم

رفیقم را پس از سالهای سال دیدم . همچون خود من پیر و شکسته شده بود . شکسته تر و پیر تر اما
تا چشمم به او افتاد شعر حافظ بیادم آمد و خواندم:
حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
حکایتی است که از روزگار هجران کرد

نشستیم و گپ زدیم . از روزگاران گذشته و آرزوهای دور و دراز مان . میدانستم حرامیان اسلامی تنها فرزندش را خاورانی کرده اند .
بهنگام بدرود ، شعر سعدی را برایم خواند و در جان و جهانم آتشی افروخت
هر دم که در حضور عزیزی بر آوری
دریاب ، کز حیات جهان حاصل آن دم است
گر خون تازه میرود از زخم اهل دل
دیدار دوستان که ببینند مرهم است

و اینک چهره اهریمن 

Mazdak Bamdadan

1 hr

نیاگان فرهیخته ما گمان می‌کردند اهریمن را در روز روشن نمی‌توان دید، تا که لشکر خونریز مسلمانان را دیدند:

«و ربيع [بن زياد بن اسد الذّيال‏] مردى دراز بالا و گندمگون بود با دندانهای بزرگ و لبهاى قوى، چون ايران بن رستم او را بر آن حال بديد و صدر او از كشتگان، بازنگريد و ياران را گفت:
می‌گويند اهرمن بروز فراديد نيايد، اينك اهرمن فراديد آمد كه اندرين هيچ شك نيست‏»
تاریخ سیستان

فارسی شکر است

نفوذ عاطفی و معنوی زبان پارسی در قلمروی وسیعی از جهان را بهیچوجه نمیتوان نادیده انگاشت
نجف دریابندری مترجم نامدار ایرانی می نویسد 

محبت پاکستانی ها به ایرانی ها برای من هم تکان دهنده بود و هم ناراحت کننده
تکان دهنده از این جهت که محبت شان حقیقت دارد
چرا راه دور برویم ؟ من میخواستم از یک فروشنده دوره گرد چند تکه نیشکر بخرم و او چون شنید من ایرانی هستم به هیچ عنوان حاضر نشد پولش را بگیرد . گفت که من مهمان او هستم . و ناراحت کننده بود از این جهت که میدانستم ما شایسته این محبت نیستیم .....
نجف دریا بندری - مقاله " در عین حال "

****
لیلی گلستان می نویسد :
در فرودگاه کاتماندو اضافه بار داشتم . مامور فرودگاه وقتی پاسپورتم را دید گفت : گلستان ؟
گفتم : بله
گفت : سعدی ؟
گفتم : بله
بلافاصله اضافه بار را بخشید
نقل از : تاریخ شفاهی ادبیات معاصر

مگس

مگس....

وسط چله زمستان رفته بودم سربازی . مراغه . پادگان رضا پاد .
دهان که باز میکردیم نفس مان یخ می بست . یک فرمانده گروهان داشتیم که از آن دم بریده های هفت خط روزگار بود . تا تکان میخوردیم یا باید توی آن سوز سرما کلاغ پر میرفتیم یا میگفت باید ده بار محوطه پادگان را بدویم .
من منشی گردان بودم . تو گرگ و میش بامدادی باید پامیشدم میرفتم آمار گیری . از این گروهان به آن گروهان . همینکه در آسایشگاه را باز میکردم باران فحش و ناسزا بر سرم فرود میآمد . اسمم را گذاشته بودند مگس !!
توی گروهان ما یکی بود از آن پاچه ورمال ها . چنان بسرعت میدوید که هیچکس به پایش نمیرسید . هر چه میگفتیم پدر آمرزیده ! آخر چرا با این سرعت میدوی ما را به هچل می اندازی به گوشش نمیرفت که نمیرفت . تا اینکه یکی از بچه های انزلی گفت کارتان نباشد ، خودم ترتیبش را میدهم .
یک روز هنگام دویدن چنان پشت پایی به آن آقای پاچه ورمال زد که با صورت افتاد روی آسفالت و خونین و مالین شد .
بعد از آن نفس راحتی کشیدیم

استخدام میشود

ا

یک فقره مسلمان متقی درغگوی حقه باز که بتواند ماست را سیاه و شب را روز بنمایاند جهت تصدی پست وزارت امور خارجه جمهوری نکبتی اسلامی مورد نیاز است
داوطلبان باید دارای گواهی معتبر سینه زنی وقمه زنی از مسجد محله شان باشند
کسانی که پیشینه عربده کشی و چاقوکشی و اسید پاشی داشته باشند ارجحیت خواهند داشت
خواهشمند است تقاضا نامه های خود را در اسرع وقت به دربار شاهنشیخی ! تسلیم و رسید دریافت فرمایید

گردن بند سی میلیون دلاری

دیشب مراسم اسکار را دیدم. گردنبندی که زینت بخش گردن بلورین علیامخدره محترمه لیدی گاکا بود سی میلیون دلار می ارزید!
سی میلیون دلار برای یک گردنبند ؟!!
خواستم بروم بخوابم . در خبر ها خواندم که مجلس ملایان یک میلیارد و سیصد و هفتاد و پنج میلیون یورو در اختیار صدا و سیمای جمهوری نکبتی اسلامی گذاشته است تا لابد بیست و چهار ساعته برای امت اسلام روضه دو طفلان مسلم بخواند و بسبب ناکامی قاسم در شب زفاف آنان را بگریاند !
اوه مای فاکینگ گاد!!
Oh! My fucking God!!

مگر ما در قرن چندم زندگی میکنیم ؟

کیومرث منشی زاده - شاعر ریاضی و رنگها بود.
روزی روزگاری یک آدم کنجکاوی از او پرسیده بود : بنظر شما بزرگترین شاعر معاصر ایران کیست ؟
کیومرث خان ریاضی دان شاعر در پاسخ گفته بود : سعدی !
پرسیده بودند : سعدی ؟ سعدی مگر در قرن هفتم زندگی نمیکرد ؟
.
و کیومرث خان گفته بود : مگر ما در قرن چندم زندگی میکنیم ؟!

زاد روز دامادمان - اندی Andrew Herout - را امشب در خانه مان جشن گرفتیم . نوا جونی و آرشی جونی هم شب خوشی را گذراندند.
برای همه شما عزیزان هم شادی و آرامش خیال و تندرستی آرزو داریم