فراموش تان نمیکنیم

من امروز در حیاط خانه‌ام گل میکاشتم. گل هایی را که با نفس سرد زمستان پژمرده شده بودند از باغچه در میآوردم ‌گل های تازه بر جای شان می نشاندم . هر گلی را که میکاشتم نامی بر آن می نهادم. نام گل های پرپر شده میهن بلا زده مان را :

مهسا. نیکا . نوید . نرگس. سپیده .مهرشاد . محسن.مجید . مهدی.محمد .اکبر …..

آه چه نام هایی. باغچه ای خواهم ساخت از نام عزیزانی که بر دار شقاوت نامردمانی از تبار پلید « زاغ سار اهرمن چهرگان » آونگ شده یا به کام مرگ فرستاده شده اند.

هر روز به مهسا و نیکا و مهر شاد و….. آب میدهم و نام شان را آواز خواهم داد .

Forget me not.

Forget me not. Symbolize true love and respect.

When you plant a pretty flower it represent a promise that you will always remember them in your thoughts

All reactions:

111Mohsen Khaimehdooz, Aziz Asgharzadeh Fozi and 109 others

لچک بگذار

آقای ترامپ یک روز در مصاحبه مطبوعاتی کاخ سپید به خبرنگار خبرگزاری رویترز - جف میسن- فرمان داده بود که : ماسک ات را بردار!

خبرنگار رویتر هم به آقای امپراتور گفته بود شما نمی توانید بمن چنین دستوری بدهید

داشتم با خودم فکر میکردم هرگز باورم نمیشد روزی روزگاری توی مملکت خودما زنان و دخترانی پیدا بشوند و به آقای عظما و جیره خوارانش بگویند : فضولی موقوف ! شما نمی توانید بما بگویید لچک روی سرمان بگذاریم.خفه! Shut up. Get lost

شباهت های ساختاری جمهوری اسلامی با حکومت صفویان

Sheykhani Gilemard

sptoSdreoni982cu730t6tm85m65hgc0683hiiai4iih461f0751f34hchtc  · 

Shared with Public

https://youtu.be/YAgJkELPMn8

شباهت های ساختاری جمهوری اسلامی با حکومت صفویان

قزلباشان - تبراییان - و زنده خواران حکومت صفوی ( چیگین ها )

در گفتگو‌با شبکه جهانی تلویزیون ملی پارس

از زمستان های بی بهار

« یک وقت چاه مستراحی ریزش کرده بود و خانی افتاده بود توی چاه .

مردم لب چاه جمع شدند . نگاه کردند . گوش دادند . خوب که گوش دادند دیدند مثل اینکه صدایی میآید .

صدا زدند . جواب داد . طوریش نشده بود . طناب انداختند . طناب را کشیدند . ولی طناب خالی بالا آمد .

گفتند : مگر دست هایت طوری شده ؟

گفت : نه !

گفتند : پس چرا طناب را نگرفتی ؟

گفت : آخر دست هایم را زده ام به کمرم .!

گفتند : خوب ؛ از کمرتان برشان دارید .

گفت : آخر اگر دست هایم را از کمرم بردارم ؛ ازخانی می افتم .»

حالا حکایت این آقای عظماست. مملکت دارد از دست میرود . فقر و نکبت و مصیبت از زمین و آسمان میبارد .مردم از هر چه آخوند و اسلام و شیخ و آیت الله متنفرند .آنوقت این فضله موش دستش را به کمرش زده وهی خط و نشان میکشد و نمی خواهد از چاه خلا بیرون بیاید

گنبد و بارگاه و مرده پرستی از کجا میآید ؟

از آغاز سده پنجم هجری جماعات بزرگ ترکان از آسیای میانه و غرب چین همچون امواج خروشانی به درون ایران و منطقه اناتولی سرازیر شدند ( اناتولی که بنام آسیای صغیر هم نامیده میشود بخش وسیعی از غرب قاره آسیاست که امروز بخش هایی از ترکیه و ارمنستان در آن قرار دارند )

این ترکان بعدا امپراتوری عظیم سلجوقیان را بوجود آوردند که حدود ۲۱۶ سال بر بخش بزرگی از قاره آسیاحکومت کردند .

ترکان که پیشتر آیین « نیا پرستی » و تقدس جادوگران قبیله ای داشتند پس از آنکه مسلمان شدند باور های کهن خود را رها نکردند و بسیاری از زندگان و مردگان را مقدس پنداشته و بجای شنم ها و توتم های مقدس پیشین نهادند .

بهمین سبب هم بود که در زبان پارسی واژه « زیارت » بمعنای رفتن نزد یک انسان زنده یا گور یک انسان مرده به قصد بر آورده شدن حاجات وجود نداشته است .

در باورهای دینی ایرانیان پیش از اسلام تقدس فقط به ذات آسمانی تعلق داشت و حتی زرتشت هم مقدس شمرده نمیشد بلکه در آیین ایرانیان پیش از اسلام تنها « فضیلت های هفتگانه ملکوتی» دارای تقدس بودند .

ایرانیان اگر چه بعد ها پذیرفتند که محمد در زمان حیاتش واسطه بین خدا و خلق بوده است اما هیچ نشانی از چنین باوری که انسان زنده یا مرده ای مقدس باشد در هیچیک از آثار بجا مانده پیش از حکومت ترکان دیده نمیشود.

پیدا شدن واسطه هایی بین خدا و‌انسان و ساختن گنبد و بارگاه بر گور آنها و تبدیل آن به زیارتگاه و محل بر آورده شدن حاجات توسط ترکان در زمان غزنویان و سلجوقیان پدیدار شد و توسط مغولان ‌تیموریان ادامه یافت و توسط قزلباشان در عصر صفوی به اوج رسید .

این یک سنت ترکی بود و از رسوم دیرینه شمنی و « نیا پرستی » آنها آمده بود که پس از مسلمان شدن شان بشکل « پیر پرستی»- یعنی پیر و مراد زنده و مرده -در آمده است .

مثلا نخستین کسی که بر آرامگاه امام رضا گنبد ساخت و موقوفات بسیاری را به آن اختصاص داد یک ترک سنی مذهب بسیار متعصب و ستمگری بنام ابوالفضل سوری یکی از سرهنگان سلطان مسعود غزنوی بود که ستم هایش را ابوالفضل بیهقی در کتاب تاریخ بیهقی شرح داده است .

در زمان سلجوقیان ترکان سنی بر بنای این گنبد افزودند . مغولان مسلمان سنی آنرا نوسازی کردند و‌وسعت دادند . گوهر شاد خانم که یک ترک سنی بود بنا را تبدیل به یک مسجد بسیار بزرگ و یک مدرسه دینی کرد و موقوفات و اراضی مصادره شده ستم دیدگان ایرانی را به آن اختصاص داد و گنبدش را هم طلا کاری کرد .

منظورم این است که رسم پیر پرستی و امامزاده سازی و گنبد سازی و‌مرده پرستی توسط ترکان در ایران رواج یافت و ایرانیان با چنین پدیده ای آشنایی نداشتند .

در این گیر ‌ودار بسیاری از ملاهای ایرانی و اناتولی وقتی با باور ها ‌‌و سنت های ترکان آشنا شدند خودشان را بصورت مردانی که به امور غیبی آگاهی دارند و قادر به رمز گشایی از همه پدیده های ناشناخته هستی هستند در آوردند و مدعی داشتن چنان قدرتی شدند که هر بیماری به برکت دعای آنان بهبود خواهد بافت و هرکه هر نیازی داشته باشد به برکت دعای آنها بر آورده خواهد شد و خودشان را واسطه بین انسان و خدا معرفی کردند و به حاکمان نزدیک شدند و به نان و نوایی رسیدند و برخی از آنها در دستگاه اوغوزهای سلجوقی چنان ارج ‌‌و منزلتی یافتند که دم و دستگاه شان همچون دم و دستگاه شاهان بود .

و می بینیم که پس از مرگ شان آرامگاه شان قبله حاجات شد و صاحب گنبد ‌‌بارگاه شدند و اعمال خارق العاده ای به آنها نسبت داده شدکه می توان این شطح و طامات خارق العاده را در متون متصوفه از جمله در تذکره الاولیای عطار خواند .

————————-

برای آگاهی بیشتر می توانید کتاب ارزنده « قزلباشان در ایران » نوشته امیر حسین خنجی را بخوانید

زنده باد پول

(از یاد داشت های علم )

خبر رسید آیت الله حکیم طباطبایی که مرجع

شیعیان در عراق و قسمتی از ایران بود در گذشته اند .

ده دفعه شاید با شاهنشاه با تلفن بر سر مسائل مختلف که عزاداری باشد یا نباشد و ‌شاهنشاه شرکت خواهند فرمود یا نه صحبت کردم .

معمول این است به هر کس شاهنشاه تلگراف تسلیت بفرمایند مرجع میشود - کم و بیش- و تقریبا این علامت مرجعیت بعدی است .

شاهنشاه امر فرمودند به سید کاظم شریعتمداری در قم تلگراف کن .

من عرض کردم این شخص مورد اعتماد عامه مردم نیست .فعلا کسی که مورد علاقه و اعتماد مردم است خوانساری است .بالاخره کسی که مرجع تقلید می شود یک حقیقتی هم باید در زیر نهفته داشته باشد .همین مراجعی که اخیرا در گذشته اند مثل آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی و مرحوم بروجردی و همین مرحوم حکیم واقعا مردمی پرهیزکار بودند ، پول برای آنها حکم سنگ ریزه بود .در صورتی که من وقتی نخست وزیر بودم پس از آنکه آخوند ها را کوبیدم و بعد خواستم دریچه ای بروی آنها باز کنم همین شریعتمداری از من ششصد هزار تومان مساعده خواست که بعد ببیند چه می تواند بکند .

فرمودند مرد بی آزاری است

عرض کردم این بجای خود بماند ولی اعتقاد مردم هم چیز دیگر است .

بهر صورت آنقدر اصرار کردم که شاهنشاه اجازه فرمودند به هر دو نفر هم شریعتمداری و هم خوانساری تلگراف بشود ….

(خاطرات علم - جلد دوم )

جاده در دست ساختمان است

"از داستان های بوئنوس آیرس "

رفیقم - ریکاردو - در دفتر سازمان ملل بوئنوس آیرس کار میکرد . تنها آدمیزادی بود که چهار کلام انگلیسی بلد بود .

گاهگداری عصرهای یکشنبه میآمد سراغم و می نشستیم از این در و آن در گپ میزدیم . آرزویش این بود بیاید امریکا .

یک ماشین فولکس واگن عهد پادشاه وزوزک داشت که انگاری همه جایش را چکش کاری کرده بودند . من اسم ماشینش را گذاشته بودم ذوالجناح .

بهش میگفتم : آخر ریکاردو جان ؛ خانه آبادان ! این چه ماشینی است سوار میشوی ؟ بهتر نیست بروی یک الاغی ؛ اسبی ؛ شتری ؛ قاطری ؛ چیزی بخری ؟

بالاخره آنقدر گفتیم و گفتیم تا ریکاردو غیرتی شد و رفت با قرض و قوله یک اتومبیل رنوی تازه خرید .

یک روز عصر تعطیل آمد خانه ام که : اسن ! (حسن ) پاشو برویم گشتی بزنیم .

سوار ماشینش شدیم رفتیم خارج شهر .

گفت : برویم فلان شهرک که رودخانه ای و دار و درختی دارد بنشینیم شرابی بنوشیم .

یک ساعتی راندیم و از شهر بی در و پیکر بوئنوس آیرس بیرون زدیم . همه جا دار و درخت و سبزه و باغ و باغستان بود و سبزی و نور . رسیدیم به جاده ای با دست انداز ها و چاله چوله ها و آسفالتی درب و داغا ن. کنار جاده تابلویی نصب کرده بودند که : جاده در دست ساختمان است . آهسته برانید .

تابلو را به ریکاردو نشان دادم و گفتم : آمیگو !آهسته برو !

ریکاردو لبخندی زد و چیزی نگفت . با چه مکافاتی بیست سی کیلومتری راندیم اما نه کارگری دیدیم ؛ نه بلدوزری ؛ نه هیچ نشانه ای از ساخت و ساز و نه حتی بیلی و کلنگی .

ریکاردو نگاهی بمن انداخت و گفت :

میدانی اسن ؟ بیست سال است این تابلو را آنجا کار گذاشته اند ! بیست سال !!

All reactions:

69Zari Zoufonoun, Bahman Azadi and 67 others