از حرف های هوشنگ ابتهاج " ه. ا. سایه "

....یه روز به لطفی گفتم که : آقای لطفی ! میخوام سه تار یاد بگیرم .البته نه اینکه بخوام نوازندگی بکنم . فقط میخوام بتونم هر چی دلم میخواد بزنم ! 

لطفی گفت : ماشاء الله آقا ! عجب همتی دارین شما ! ما بعد از اینهمه سال نمی تونیم اونچه دلمون میخواد بزنیم !!

تویی که درد جهان را یگانه درمانی ....

داشتم به اوضاع هشلهف دنیا فکر میکردم .
فکر میکردم که این موجود دوپایی که ما باشیم ؛ جهان هستی و همه پدیده های زیبای آنرا براحتی به گند کشیده ایم .
همه اش جنگ است و خونریزی و نفرت و فقر و خباثت و جنایت و بیداد ....؛ نه فقط در میهن ما بلکه در فراسوی آفاق ..
بعدش بیاد این شعر سعدی افتادم :
هزار فکر حکیمانه چاره جست و نشد
تویی که درد جهان را یگانه درمانی
راستی ؛ این " تو " کیست و کجاست ؟
آیا پاسخی دارید ؟؟