گويا فضا نوردان بر ماه ريده بودند ...!!!

دوازده سال از خاموشی دوست شاعرم - ابوالحسن ملک - گذشته است . با ياد اين طنز پرداز ميهن مان ؛ يکی از سروده هايش را برای تان نقل می کنم . :

تصوير امام بر ماه !!!!!

ديشب گروه امت از جا جهيده بودند

از خانه ها شتابان بيرون پريده بودند

آنان که در کنار منقل نشسته بودند

وآنان که در کنار بطری لميده بودند

ملا و روضه خوان و شيخ و فقيه و واعظ

با لات و لوت الدنگ در هم تپيده بودند

در لابلای جمع اوباش انقلابی

عمامه بر سران هم خشتک دريده بودند

آنها که مهر مهر از دل ها گرفته بودند

وآنها که زهر قهر از ياران چشيده بودند

آنان که از دکان و بازار دين و مذهب

تسبيح يسر و مهری ؛ ارزان خريده بودند

آنها که از درخت پر شاخ و برگ رهبر

جز بار تلخ حسرت چيزی نچيده بودند

وآن سفلگان که بعد از عمری فشار وذلت

بی جا به گنج و مال و مکنت رسيده بودند

هر گوشه و کناری با بهت و بی قراری

بعضی ستاده بودند برخی خميده بودند

آن جمع در هم آن شب با چشم پر ز حيرت

بر اوج گرد گردون گردن کشيده بودند

آنها سپرده بودند خود را به بی خيالی

يا آنکه دل ز خواب راحت بريده بودند

پرسيدم از جوان رندی که آشنا بود

کانان چرا ز عقل سالم رميده بودند

گفتا که من هم اين را ؛ بشنيده ام که آنان

امشب ز سوی جمعی ملا شنيده بودند

کاندر غروب امروز هنگام بدر کامل

عکس امام امت بر ماه ديده بودند

گفتم بگو به آنان ؛ کای غافلان جاهل

حتما فضا نوردان بر ماه ريده بودند .....