آنفلو آنزای خری .....!!

در مکزيک ؛ آنفلو آنزای خوکی ؛ جان چندين نفر را گرفته است .
امروز که به راديو گوش ميدادم شنيدم که مکزيک تا کنون 58 ميليارد دلار بابت همين آنفلو آنزای لعنتی از دست داده است . بسياری از مدارس و ادارات و بانکها و مراکز خريد و فروش تعطيل اند و توريست های امريکايی که برای استفاده از سواحل زيبای مکزيک به آن کشور سفر ميکنند تمامی سفر های خود را لغو کرده اند .

امروز شنيدم که يکی از دوستانم بيمار است . تلفن کردم تا حالش را بپرسم .ديدم نای حرف زدن ندارد .
گفتم : چت شده مرد حسابی ؟
گفت : آنفلو آنزا گرفته بودم .
گفتم : آنفلو آنزای خوکی ؟؟
گفت : نه بابا ! آنفلو آنزای خری !!!

جای تان خالی ؛ نيم ساعتی غش غش می خنديديم .

متشکرم ....... " از آنتوان چخوف "

همين چند روز پيش، «يوليا واسيلي
‌‌‌‌اِونا » پرستار بچه‌‌‌هايم را به
اتاقم دعوت كردم تا با او تسويه حساب كنم .
به او گفتم:بنشينيد«يوليا واسيلي
‌‌‌‌‌اِونا»! مي‌‌‌‌دانم كه دست و
بالتان خالي است امّا رودربايستي داريد و آن
را به زبان نمي‌‌‌آوريد.
ببينيد، ما توافق كرديم كه ماهي سي‌‌‌روبل
به شما بدهم اين طور نيست؟
- چهل روبل .
- نه من يادداشت كرده‌‌‌‌ام، من هميشه به
پرستار بچه‌‌هايم سي روبل
مي‌‌‌دهم. حالا به من توجه كنيد.
شما دو ماه براي من كار كرديد.
- دو ماه و پنج روز
- دقيقاً دو ماه، من يادداشت كرده‌‌‌ام. كه
مي‌‌شود شصت روبل. البته بايد
نُه تا يكشنبه از آن كسر كرد. همان طور كه
مي‌‌‌‌‌دانيد يكشنبه‌‌‌ها
مواظب «كوليا» نبوديد و براي قدم زدن بيرون
مي‌‌رفتيد.
سه تعطيلي . . . «يوليا واسيلي ‌‌‌‌اونا» از
خجالت سرخ شده بود و داشت با
چين‌‌هاي لباسش بازي مي‌‌‌كرد ولي صدايش
درنمي‌‌‌آمد.
- سه تعطيلي، پس ما دوازده روبل را
مي‌‌‌گذاريم كنار. «كوليا» چهار روز
مريض بود آن روزها از او مراقبت نكرديد و فقط
مواظب «وانيا» بوديد فقط
«وانيا» و ديگر اين كه سه روز هم شما دندان
درد داشتيد و همسرم به شما
اجازه داد بعد از شام دور از بچه‌‌‌ها
باشيد.
دوازده و هفت مي‌‌شود نوزده. تفريق كنيد. آن
مرخصي‌‌‌ها ؛ آهان، چهل و
يك‌ ‌روبل، درسته؟
چشم چپ «يوليا واسيلي ‌‌‌‌اِونا» قرمز و پر
از اشك شده بود. چانه‌‌‌اش
مي‌‌لرزيد. شروع كرد به سرفه كردن‌‌‌‌هاي
عصبي. دماغش را پاك كرد و چيزي
نگفت.
- و بعد، نزديك سال نو شما يك فنجان و نعلبكي
شكستيد. دو روبل كسر كنيد .
فنجان قديمي‌‌‌تر از اين حرف‌‌‌ها بود،
ارثيه بود، امّا كاري به اين
موضوع نداريم. قرار است به همه حساب‌‌‌‌ها
رسيدگي كنيم.
موارد ديگر: بخاطر بي‌‌‌‌مبالاتي شما
«كوليا » از يك درخت بالا رفت و كتش
را پاره كرد. 10 تا كسر كنيد. همچنين
بي‌‌‌‌توجهيتان
باعث شد كه كلفت خانه با كفش‌‌‌هاي «وانيا »
فرار كند شما مي‌‌بايست
چشم‌‌هايتان را خوب باز مي‌‌‌‌كرديد.
براي اين كار مواجب خوبي
مي‌‌‌گيريد.
پس پنج تا ديگر كم مي‌‌كنيم.
در دهم ژانويه 10 روبل از من گرفتيد...
« يوليا واسيلي ‌‌‌‌‌‌اِونا» نجواكنان
گفت: من نگرفتم.
- امّا من يادداشت كرده‌‌‌ام .
- خيلي خوب شما، شايد …
- از چهل ويك بيست و هفت تا برداريم، چهارده تا
باقي مي‌‌‌ماند.
چشم‌‌‌هايش پر از اشك شده بود و بيني ظريف و
زيبايش از عرق مي‌‌‌درخشيد.
طفلك بيچاره !
- من فقط مقدار كمي گرفتم .
در حالي كه صدايش مي‌‌‌لرزيد ادامه داد: من
تنها سه روبل از همسرتان پول
گرفتم . . . ! نه بيشتر.
- ديدي حالا چطور شد؟ من اصلاً آن را از قلم
انداخته بودم. سه تا از
چهارده تا به كنار، مي‌‌‌كنه به عبارتي
يازده تا، اين هم پول شما
سه‌‌‌تا، سه‌‌‌تا، سه‌‌‌تا . . . يكي و
يكي.
- يازده روبل به او دادم با انگشتان لرزان
آنرا گرفت و توي جيبش ريخت .
- به آهستگي گفت: متشكّرم!
- جا خوردم، در حالي كه سخت عصباني شده بودم
شروع كردم به قدم زدن در طول
و عرض اتاق.
- پرسيدم: چرا گفتي متشكرم؟
- به خاطر پول.
- يعني تو متوجه نشدي دارم سرت كلاه
مي‌‌گذارم؟ دارم پولت را مي‌‌‌خورم؟
تنها چيزي مي‌‌‌تواني بگويي اين است كه
متشكّرم؟
- در جاهاي ديگر همين مقدار هم ندادند.
- آن‌‌ها به شما چيزي ندادند! خيلي خوب، تعجب
هم ندارد. من داشتم به شما
حقه مي‌‌زدم، يك حقه‌‌‌ي كثيف حالا من به
شما هشتاد روبل مي‌‌‌‌دهم.
همشان اين جا توي پاكت براي شما مرتب چيده
شده.
ممكن است كسي اين قدر نادان باشد؟ چرا اعتراض
نكرديد؟ چرا صدايتان در نيامد؟
ممكن است كسي توي دنيا اين قدر ضعيف باشد؟
لبخند تلخي به من زد كه يعني بله، ممكن است.
بخاطر بازي بي‌‌رحمانه‌‌‌اي كه با او كردم
عذر خواستم و هشتاد روبلي را
كه برايش خيلي غيرمنتظره بود پرداختم.
براي بار دوّم چند مرتبه مثل هميشه با ترس،
گفت: متشكرم!
پس از رفتنش مبهوت ماندم و با خود فكر كردم:
در چنين دنيايي چقدر راحت مي‌‌شود زورگو
بود...

چارلی انگشتامو گاز گرفت .....!!!

جيمی ؛ لطفا جواب بده !!!!

FERDOWSI

FERDOWSI,s aim was to rekindle his countrymen,s PRIDE in their past.
and to restore their sense of DIGNITY and HERITAGE

فرصت مقدور .......(شعر تازه ای از سيمين بهبهانی )

پاي کوب و دست افشان
شورها به سر دارم
دف به کف، زبي تابي،
تاب در کمر دارم
پای در زمين ثابت
ايستا چو پرگارم
وز براي چرخيدن
پايه اي دگر دارم.‏
مي گشايم از دامن
چتر پرگل و سوسن
دست هات مي لرزد:‏
از دلت خبر دارم
اي زکار دل غافل‏
بد مکن زغيرت دل
من به کس نيفشانم
گرچه نقل تر دارم.‏
تا نگاه مشتاقم
با تو عشق مي بازد‏
جمله خلق مي داند‏
با چه کس نظر دارم.‏
گرچه تاق ابرويم
با کرشمه مي لرزد‏
دل زبيم خالي کن‏
بام بي خطر دارم.‏
رشته هاي زريني
تاب دادم از گيسو
تا به رخ بيفشانم
يا زچهره بر دارم.‏
گفتي از ترنجستان‏
بوي عشق مي آيد
زان ترنج ها جفتي
گفتمت به بر دارم.‏
ميل پای کوبيدن
با منت اگر باشد
من چنين هوا در سر
از تو بيش تر دارم.‏
در شبي پراز شادي
با تو پا ي مي کوبم‏
فرصتي ست مقدور‏م
مايه اين قدر دارم.‏
آن که شادماني را‏
کفر محض مي خواند‏
گو بنالد از حسرت
من دو گوش کر دارم!!‏

--~--~---------~--~----~------------~-------~--~----~

خار چشم دشمنان اسلام ....

آقا ! خدا به سر شاهد است ما هرچه به کله مبارک مان فشار آورديم که منظور اين عليامخدرات مکرمه محترمه از اين تابلوی کذايی چيست عقل مان به جايی قد نداد .

کاش ما هم چارلی چاپلين داشتيم ........

اين سروده مال چند سال پیش است که آقای خامنه ای فرمایش فرمودند
« کاش ما هم هنرمندانی مثل چارلی چاپلین داشتیم»

هادی خرسندی



کاش ما هم چارلی چاپلین داشتیم
ختنه کرده تابع دین داشتیم

با همان کفش و کلاه و آن عصا
ظهر اذان میگفت با بانگ رسا

توی فیلم لایم لایت میزد قمه
تا بریزد خون او یک عالمه

چندتایی بیوه ناب شهید
صیغه میفرمود در عصرجدید

توی فیلم « روشنایی های شهر»
رشدی بدکاره را میداد زهر

غسل میکرد و به خود میبست لُنگ
توی فیلم «کنتسی از هنگ کنگ»

کاش ما هم چارلی چاپلین داشتیم
از برایش درس و تمرین داشتیم

مدتی در حوزه منزل مینمود
مشق توضیح المسایل مینمود

مثل طرز شاش کردن با اصول
همچنین اندازه و سایز دخول

یا که طرز عشقبازی با شتر
شستن پایین تنه در آب کر

کاش ما هم چارلی چاپلین داشتیم
یک عدد آخوند شیرین داشتیم

بر سر خود مینهادی گاه گاه
کاشکی عمامه جای آن کلاه

ناگهانی سبز میشد از زمین
حجت الاسلام چارلی چاپلین

رشوه ازگبر ومسلمان میگرفت
داد خود از بند تنبان میگرفت

صیغه های زیر سن شانزده
مینمود ارشاد از سر تا به ته

منزلش در سلطنت آباد بود
خانه تیمسار خسروداد بود

اعتقادش محکم ، ایمانش قوی
رختخوابش مال شمس پهلوی

فرشهای خانه اش یک در میان
مال حیّ و ثابت و القانیان

راست بهر حفظ مذهب نیزه اش
درد مستضعف همه بر بیضه اش

قربتاً لله گرم لفت و لیس
حجره در قم داشت ویلا در سوئیس

آرزوی او نجات شهر قدس
رختش از لندن فروشگاه هرودس

***

بر زمین بنشست آقا سیدعلی
گفت قبل از اختراع صندلی!

کاش ما هم چارلی چاپلین داشتیم
فیلم او در خدمت دین داشتیم

یک نفر چارلی خوب و مکتبی
پیرو من یا خمینی یا نبی

روح چارلی داد پاسخ ای عمو
باز باطل کرده ای از خود وضو

چارلی گر بود در ایران زمین
بود جایش توی زندان اوین

میشدی تاراج اموالش همه
چوبدست و دستمال و قابلمه

جرم او خنداندن مردم بُدی
دشمن جانش رژیم قم بُدی

تو صمد را از وطن دادی فرار
چارلی چاپلین هوس داری برار

در خور تو رمبو است و راکی است
آن دو را هم مذهب سفاکی است

یکنفر بوده همه مولایتان
حق بیامرزد دراکولایتان