با نوه ها

رفته بودیم دیدن نوا جونی و آرشی جونی.

نوا جونی پرسید : بابا بزرگ ! امشب خانه مان میمانی؟

گفتم : میمانم

خنده شادمانه ای کرد و مرا بوسید.

فردایش رفتیم پارک. یکی دو ساعتی همراه آرشی جونی بازی کرد و گفت : بابا بزرگ ! حالا برویم بستنی بخوریم

راه افتادیم رفتیم بستنی بخوریم

توی راه از من پرسید : بابا بزرگ ! فروشگاهت را چیکارش کردی؟

گفتم : فروختمش

پرسید: خونه تون چقدر می ارزه؟

گفتم : نمیدانم. اما میدانی اگر من و مامان بزرگ از دنیا رفتیم خانه ما مال تو و آرشی جونی و تسا جونی میشود؟

با حیرت گفت : مال ما؟ ما که خودمان خانه به اون بزرگی داریم.

گفتم: این هم میشود مال شما

می پرسد : بابا بزرگ! چند سال داری؟

میگویم :هفتاد سال ! دیگر پیر شده ام بابا جونی

می پرسد : کی میمیری؟

میگویم : نمیدانم . شاید دو سه سال دیگر.

میگوید : تو‌زودتر میمیری یا مامان بزرگ؟

میگویم : نمیدانم . هیچکس نمیداند.

میگوید: بابا بزرگ! تو هنوز هفده سال دیگر زنده میمانی!

میگویم : هفده سال ؟ تو از کجا میدانی؟

میگوید : اون یکی بابا بزرگ ۸۷ سال عمر کرد . هنوز هفده سال مونده تا هشتاد و هفت ساله بشوی !

خنده ام میگیرد. . به خودم میگویم : هفده سال دیگر ؟پس:

یک دهان دارم دو تا دندان لق

میزنم تا زنده هستم حرف حق .

اوه مای گاد . یعنی هفده سال دیگر باید در این جهان بی بنیاد فرهاد کش بمانیم و بچریم ؟

یعنی هفده سال دیگر باید در این بیدر کجا که بقول حافظ « پری نهفته رخ و دیو‌در کرشمه و ناز است» شلنگ تخته بیندازیم ؟

یعنی هفده سال دیگر باید در این دشت پر ملال و گذرگاه پر ستم پرسه بزنیم ؟

کی باید برود اینهمه راه را ؟

All reactions:

67Nasrin Zaravar, Zari Zoufonoun and 65 others