این رفیق مان -آقای موریس-زنگ زده بود حال و احوالی از ما بپرسد.چند گاهی بود از آقای موریس خبر نداشتم.
آقای موریس از آن ترامپیست های دو آتشه است که خیال میکند کون آسمان سوراخ شده و پیامبر جدیدی بنام آقای ترامپ از آسمان فرو افتاده است !
میگویم : در چه حالی جناب موریس؟ باغات زیتون در چه حالند؟ چه عجب شد که یاد ما کردی؟ بیوفایی مگر چه عیبی داشت که تو برگشتی و وفا کردی؟
میگوید : من اگرچه با دموکرات ها میانه ای ندارم و با هیچ دموکراتی هم همصحبت نمی شوم اما حسابت از سایر دموکرات ها جداست!
میگویم : ظل عالی مستدام ! غربیل به آبکش میگوید سوراخ داری !
برو ای ناصح و بر درد کشان خرده مگیر
تو بفرما که من سوخته خرمن چه کنم ؟
آقای باریتعالی سایه شما و آقای ترامپ را از سرمان کم نفرماید!
ما که بد بودیم رفتیم از میان شما که خوبید چرا حال و احوالی از ما نمی پرسید؟ معاذ الله که با پیامی و کلامی رفع کربتی از خاطر حزین و رفع وحشتی از دل غمین مان نفرمودید .
ندانم آنکه دل و دین ما به سودا داد
بهای آن چه گرفت و بجای آن چه خرید
می پرسد : درجه حرارت هوای شهرتان چند است؟
میگویم : صد و چهار درجه . فردا هم قرار است بشود صد و هفت درجه! خدا کند بتوانیم خر خودمان را از پل بگذرانیم.
میخندد و میگوید : اینجایی که من هستم درجه حرارت هفتاد و چهار درجه فارنهایت است
میگویم خوش به حالت . اینجا ما داریم جلوی کوره خورشید کباب میشویم.
میگوید :عجالتا خداوند دروازه های جهنم را بروی شما دموکرات ها گشوده است تا بدانید فردای قیامت چه چیزی در انتظارتان خواهد بود !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر