گيله ‌مرد : مسافرنامه (۴) -ایالت وایومینگ

۶ مهر ۱۳۹۹

مسافرنامه (۴) -ایالت وایومینگ

در ایالت وایومینگ هستیم . درجه حرارت هوا شصت درجه فارنهایت. آسمان آبی و آفتابی . و شب ها سرد . نه چندان سرد . خنک.
میرویم به تماشای یکی از جلوه های شگفت انگیز طبیعت . یکی از پدیده هایی که انسان رابه حیرت و اعجاب میکشاند . میرویم به دیدار پارک ملی Yellowstone. 
از دروازه غربی وارد میشویم. صدها اتومبیل به صف ایستاده اند 
چهارده کیلومتر میرانیم . بهMadison میرسیم . اینسوی جاده رودخانه ای است و آنسویش کوههای سر به آسمان سوده و جنگل های کاج. 
و اینجا و آنجا گله های بوفالو .
کمی که جلوتر میرویم چشمه های جوشان آب گرم است که تنوره کشان از دل زمین میجوشند و فواره میزنند .
سرتاسر جاده پر است از ماشین ها و آدمیان . از هر قوم و قماشی . از هر نژاد و قبیله ای. و همه دوربین بدست و سرگرم ثبت لحظه های شگفت . ما نیز .
شانزده کیلومتر دیگر میرانیم . از میان چشمه ها و آبفشان ها و دریاچه ها . میرسیم به محبوب ترین و مشهور ترین آبفشانی که سالانه میلیونها نفر را از اقصای عالم به اینجا میکشاند . نامشOld Faithful.
صد ها نفر -شاید بیش از دو هزار نفر - در حاشیه میدانگاهی نشسته اند . دوربین به دست و چشم براه . چشم براه آنکه در ساعت دو و هیجده دقیقه عصر  غرش این آبفشان را به ثبت برسانند. ما هم همراه همگان به انتظار میمانیم. درست در ساعت دو و هیجده دقیقه عصر ، چشمه جوشان آبگرم تنوره میکشد و بخار سپید رنگی را همراه با آبی جوشان به آسمان میفرستد . به ارتفاعی بیش از صد ذرع. 
آدمیان هورا می کشند و عکس میگیرند و فیلم میگیرند . و ما نیز.
و آدمیان دیگری میآیند تا ساعتی دیگر چشم براه بمانند و در ساعتی دیگر غرشی دیگر را به ثبت برسانند . 
از آنجا بیست و هفت کیلومتر میرانیم و به دریاچه ای میرسیم . نامش Yellowstone Lake
و از شگفتی های راز آلود طبیعت اینکه اینجا و آنجا در حاشیه ساحل - و حتی در درون دریاچه - چشمه های آب گرم می جوشد و می خروشد .
در مسیر بازگشت به خانه مان در راه بندان گیر می افتیم . می پرسیم چه خبر است ؟ میگویند خرسی آمده است و آنجا کنار رودخانه لمیده است ! 
می بینیم صد ها نفر در حاشیه جاده نشسته اند . چشم براه و دوربین به دست . برخی ها با دوربین هایی عجیب و غریب . با لنزهایی به قطر لوله بخاری مادر بزرگ خدا بیامرزمان!
آهسته آهسته- مورچه وار - حرکت میکنیم . خرس سیاه غول پیکری آنسوی رودخانه لمیده است . اعتنایی به اینهمه آدمیان ندارد . آدمیان مشتاق. ما هم از جناب خرس عکسی میگیریم و راه می افتیم . 
قرار است فردا به دیدار بخش شرقی پارک برویم و غرق و غرقه در شگفتی های طبیعت بشویم.
این را هم بگویم که این پارک که در سال 1872میلادی ایجاد شده 8983کیلومتر مربع وسعت دارد و سه ایالت مونتانا ، وایومینگ ، و آیداهو را در بر می‌گیرد و هر سال بین سه تا چهار میلیون نفر از آن دیدن میکنند 
ویژگی منحصر بفرد این پارک مدیون حیات وحش و  زمین گرمایی و آبفشان ها و جنگل های کاج و  مخزن های عظیمی از گدازه های آتشفشانی و اکو سیستم های متنوع آن است که آنرا در پهنه گیتی بی همتا کرده است