امروز گرمای هوای شهرمان به صد و ده درجه فارنهایت رسید . بگمانم حضرت باریتعالی دروازه های دوزخ را بروی ما گشوده است تا اگر فردا پس فردا راهی جهنم شدیم با هرم آتش دوزخ چندان بیگانه نباشیم .
با وجودی که تازه از سفر برگشته بودیم دیدیم اهل عرق ریختن و پای کولر نشستن نیستیم و بهتر است به دامان طبیعت پناه ببریم .
راه افتادیم بطرف دریاچه تاهو . دریاچه تاهو با خانه مان چهل و پنج دقیقه فاصله دارد .
آمدیم و دیدیم از اقالیم سبعه صدها نفر که نه ، دهها صد نفر ! با بار و بندیل آمده اند و بساط خوشباشی شان را در کرانه زیبا و پر درخت دریاچه گسترده و به شادی و خوشدلی مشغولند
ما هم در سایه سار درخت کاج بالا بلندی بساط مان را گستردیم و از نفس ناب دریا جان گرفتیم و ساعاتی به خوشدلی آسودیم .
جای شما رفیقان دور و نزدیک خالی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر