مسافرنامه (۲)

مسافرنامه«2»

سفر به آیداهو

فاصله بین سانفرانسیسکو تا شهر twin Falls در ایالت آیداهو 534 مایل است.

از مرزهای کالیفرنیا که میگذری و وارد ایالت نوادا میشوی دیگر از جنگل های کاج و سرسبزی و زیبایی طبیعت نشانه ای نیست . صحرای نوادا در برابر توست . بی هیچ درختی . بی هیچ رود و جویباری . چشم اندازت کویر است و بیابان . در کویر می رانی . در نمکزار . اینجا و آنجا واحه ای و تک درختی و کارگاهی و کارخانه ای . جاده هم بی هیچ چم و خم و گردنه و پیچا پیچی . راست . سرعت مجاز هشتاد مایل در ساعت . جاده اما تمیز و بسامان . بی هیچ چاله ای و دست اندازی .

با سرعت می رانیم . جاده خلوت است . گهگاه به شهرکی میرسیم که پمپ بنزینی دارد و فروشگاهی و چند ساختمان تو سری خورده غبار آلود . شهر Reno که روزگاری چندین قمارخانه و کازینو و صد ها هتل و مهمانسرا داشت دیگر آن رونق پیشین را ندارد . چند سالی است در اینجا وآنجای کالیفرنیا قمار خانه ها و کازینوهای تازه ای سر بر آورده اند و کازینوهای شهر رنو از رونق افتاده است .

از مرز نوادا که میگذری و وارد آیداهو میشوی یکباره انگار وارد جهان دیگری شده ای . همه جا سبزه و سبزی و سبزینه . چشم اندازت مزارع ذرت و سیب زمینی . کران تا کران .

به شهر twin Falls میرسیم . شهری بسیار تمیز . با ساختمان های نوساز . با دیوارها ی سپید و بام ها ی خاکستری تیره . هماهنگی شگفت انگیزی بین خانه ها و طبیعت. شهری که در سال 1904 بنا شده و هفتمین شهر بزرگ ایالت آیداهو ست . با جمعیتی بیش از چهل و چهار هزار نفر . و آب و هوایی خنک . وزمستان هایی سرد .و شهردارش خانمی است بنام Suzanne Hawkins .

.به تماشای آبشار دو قلو میرویم . با نام سرخپوستیShoshone.

این هم یکی از شگفتی های طبیعت است . با گدازه ها و سنگ ها و سنگواره های عظیم . یادگار میلیارد ها سال و میلیون ها سال . یادگار آتشفشان های هزاران ساله . و ارتفاع سنگ ها بیش از چهارصد متر . و از درون این سنگ ها آبشارانی می جوشند . و تو حیرانی که عمر جهان بر آنها گذشته است . و تو ذره ای هستی در برابر اقیانوسی . با همه نادانی ها و ادعاهایت. با همه دانایی ها و شگفتی هایت .با همه حیرانی ها و نا توانایی هایت.

امروز قرار است به تماشای آبشار دیگری برویم . نامش Idaho Falls

آنگاه بسوی ایالت وایومینگ Wyoming میرانیم. به تماشای یکی از شگفت انگیز ترین پدیده های طبیعت میرویم. Yellowstone

جای شما خالی است البته. همسفر ما باشید

+5

59Ali Radboy, Alma Herout and 57 others

3 Comments

1 Share

Like

Comment

Share

مسافرنامه

مسافرنامه

« سفر به آیداهو »

امروز سه ایالت را پشت سر گذاشتیم : کالیفرنیا. نوادا. و آیداهو .

ساعت هفت و نیم صبح راه افتادیم . بزرگراه شماره هشتاد شرقی را گرفتیم و پیش راندیم .

بین راه در شهرکی توقف کوتاهی داشتیم و ناهاری خوردیم و یکسره راندیم تا شهر زیبای twin Falls

شهری با آبشاری تماشایی و دیدنی . رفتیم به تماشای آبشار . یا بهتر است بگویم آبشار دو قلو. بیش از پانصد مایل رانندگی کرده ایم . حرارت هوا هفتاد درجه فارنهایت. آسمان صاف و آبی . و همه جا سبزه و سبزی و سبزینه.

فردا در این باره به تمامی خواهم نوشت :

0:04 / 0:31

+2

تولدت مبارک پسرم

تولدت مبارک پسرم

بیستم سپتامبر سالروز تولد پسرم - دکتر الوین شیخانی - است . پسرم بیستم سپتامبر1988 در بیمارستان Highland Hospital واقع در تپه های شهر اکلند در شمال کالیفرنیا بدنیا آمده است . بسیار باهوش و شیطان بود . روزی ده دوازده ساعت دو چرخه سواری میکرد . گاهی روی دوچرخه اش خوابش میبرد .

وقتی شیطانی میکرد میگفتم : ببین الوین! من میخواهم بروم سوپر مارکت یک الوین دیگری بخرم بیاورم خانه اسمش را هم بگذارم ملوین !

عصبانی میشد و میآمد دو سه تا مشت بمن میزد و میگفت : موکوشمش !یعنی میکشمش !

این آقای دکتر الوین شیخانی چند سالی است که از ما دور افتاده است . البته آنزمان هم که دانشجو بود یک پایش امریکا و پای دیگرش در رواندا و مکزیک بود . حالا اگرچه پس از یکی دوسالی زیستن در فیلادلفیا و نیویورک به سر زمین آبا اجدادی اش !! کالیفرنیا بر گشته و مشغول درمان درد بیماران است اما کم سراغ ما میآید .

این آقای دکتر زبان فارسی را شکسته بسته حرف میزند و چون مادرش شیرازی است لاجرم لهجه غلیظ شیرازی دارد . آنهم چه لهجه ای ! انگار همین حالا از ناف دروازه کازرون شیراز به سانفرانسیسکو پرتاب شده است . به پختن هم میگوید پزیدن !

از روز های کودکی اش خاطرات بسیاری دارم . مادر بزرگش از ایران آمده بود دیدن ما . الوین یکی دو سالی بیشتر نداشت . مادر بزرگ بزبان فارسی قربان صدقه اش میرفت و الوین از اینکه نمیفهمید مادر بزرگ چه میگوید عصبانی میشد .

مادر بزرگ چند ماهی پیش ما ماند و به شیراز بر گشت اما توی همین چند ماه به الوین فارسی یاد داد و رفت

آنوقت ها که ده دوازده سالش بود یک روز بمن میگفت : بابا ! خیال میکنی من فارسی نمیدانم ؟

گفتم : چطور مگر ؟

گفت : شما هر چی بزبان فارسی بگویید من میفهمم .

گفتم : هر چی ؟

گفت : آره !

من هم شوخی ام گرفت و بیتی از حافظ را خواندم که : " ما سر خوشان مست دل از دست داده ایم " و از الوین پرسیدم : این یعنی چه ؟

پسرم چند لحظه ای فکر کرد و گفت : بابا ! یعنی اینکه شما چیزی را گم کرده اید !!

امروز سالروز تولد پسرم - دکتر الوین شیخانی - است

Happy Birthday Elvin Joon Joony