در سوپرمارکت

در سوپر مارکت

رفته بودم سوپر مارکت شیر بخرم . دو نفر آنسوی قفسه ها فارسی صحبت میکردند . من نمی دیدمشان اما صدای شان را می شنیدم . گوش تیز کردم . ناگهان انگاری ضربه ای به ملاجم خورد . گیج شدم

خانمه با عصبانیت به شوهرش میگفت : هم تو گه خوردی هم اون مادر عجوزه ات و هم اون خواهر هرجایی لکاته گدا زاده ات !!
من دولا دولا از لای قفسه ها خودم را رساندم دم در و د فرار !
خدا خدا میکردم آقاهه مرا ندیده باشد

نماز

نماز

یک آقای محترمی - از همانها که واله و شیدای عصر طلایی امام خمینی است - در اتاقکی نماز میخواند . دو سه نفری هم که لابد از جان نثاران و فداییان و شاید هم زندانبانان او هستند همراه او نماز میخوانند
حالا فیلم نماز خواندن این عالیجناب در شبکه های اجتماعی می چرخد و می چرخد . نه یک بار نه دو بار ، ده هزار بار . انگار مرحوم مغفور یوری گاگارین برای نخستین بار در مدار کره زمین چرخیده است یا جناب آرمسترانگ برای اولین بار پای بر کره ماه گذاشته است
ما که الحمدالله نه خودمان و نه جد و آبای مان اهل نماز و پیاز و نیاز و این زهر ماری های خر رنگ کن ابلهانه نیستیم و نبوده ایم از خودمان می پرسیم : خب که چی ؟ آمدیم این عالیجناب نمازش را میخواند ، این که فیلم گرفتن و شعر گویی و ستایش های ابلهانه تر نمیخواهد . میخواهد ؟
اگر چنین است و با دولا و راست شدن میتوان به محبوبیتی و احیانا پست و مقامی رسید چطور است ما خودمان هم اگرچه توی عمرمان نماز نخوانده ایم اما منباب مصلحت زمانه مختصری دولا و راست بشویم و بگوییم همین عبدالعلی خان مان از ما فیلم و نمیدانم ویدیوی هنری بگیرد بگذارد روی شبکه های اجتماعی بلکه دری به تخته ای خورد و ما هم روزی روزگاری وزیری وکیلی صدر اعظمی چیزی شدیم

در گورستان مسلمانان

اینجا امروزباران میبارد . اگرچه درختان بادام شکوفه کرده اند اما گویی باران را سر باز ایستادن نیست . همچنان یکریز می بارد . همچون برفی بر موی و روی مان .
من اینجا کنار پنجره نشسته ام بارش باران را تماشا میکنم . باغستان هاو مزارع اطراف خانه ام کم و بیش در آب فرو رفته اند . و باران همچنان می بارد . یکریز .
دیشب با رفیقانم رفته بودم شام بخورم . همان رستورانی که جولانگاه جوان هاست . همان رستورانی که غلغله شاد جوانها تا آسمان هفتم میرود .
یکی از رفیقانم از سفر ایران بر گشته بود . با اشتیاق به حرف هایش گوش میدادم . میگفت مردم ایران آن نیستند که ما خارجه نشینان در ذهن خود داریم . هنوز سرشار از مهربانی اند . هنوز دست هم را میگیرند . هنوز به یاری هم می شتابند . هنوز فقرشان و ثروت شان را باهم تقسیم میکنند . هنوز جوانه های عاطفه در دل آدمیان نمرده است !
آن دوست دیگرم از سفر هند بر گشته بود . با دفتری از خاطرات شیرین .
برایم از شگفتی های هند گفت . از فقری که آفاق تا آفاق گسترده است. از مردمی که به آنچه که دارند خشنودند . از مردمی که فقر و ناداری خود را به گردن امریکا و انگلیس و اسراییل و روس و پروس و حتی دولت های خود نمی اندازند . مردمی که براستی فقیرند اما شادند و این شادی را در تلالوی رنگها ی لباس شان می توان دید . مردمی که ایرانی ها را بسیار دوست میدارند و این دوست داشتن را صمیمانه نشان میدهند .
من اما به فکر فرو میروم . اینجا در شهر ساکرامنتو ، در مرکز ایالت کالیفرنیا ، مسلمانان پاکستانی و افغان و عرب گورستانی برای همکیشان خود ساخته اند . اگر مسلمانی بمیرد تنها با پرداخت پانصد دلار صاحب آرامگاهی میشود و تشریفات دفن و یادبودش هم با همان پانصد دلار انجام میگیرد، اما تا امروز حتی یک ایرانی حاضر نشده است در این گورستان به خاک سپرده شود !
اگر یک ایرانی بمیرد میروند با پرداخت پانزده تا بیست هزار دلار در گورستان مسیحیان به خاکش می سپارند !
پرسشم اما این است :
آیا ایرانی ها خود را تافته جدا بافته میدانند ؟
آیا ایرانی ها نژاد پرست اند ؟
آیا ایرانی ها نمیخواهند حتی پس از مرگ با عربها و افغان ها و پاکستانی ها هم هویت شوند ؟
آیا ایرانی ها دون شان و منزلت خود میدانند که حتی در خانه خاموشان با هندی و افغان و عرب و پاکستانی و مسلمان افریقایی همسایه شوند ؟
جوابش را نمیدانم . شاید بخشی از آنچه که بر شمرده ام با واقعیت همخوانی داشته باشد اما همه حقیقت نیست . بگذارید آن روی سکه را هم نشان تان بدهم :
من وصیت کرده ام پس از مرگم جسدم را در اختیار دانشکده پزشکی دانشگاه استانفورد بگذارند شاید دانشجویی یا دانشجویانی را بکار آید . شاید قلب و کلیه و چشم و گوشم به بازیافت سلامت انسان دیگری یاری رساند . اما بهیچوجه حاضر نیستم در گورستان مسلمانان بخاک سپرده شوم . بهیچوجه نمیخواهم حتی جسدم هویت اسلامی بگیرد . بهیچوجه حاضر نیستم مردی از تبار اهرمن چهرگان زاغ سار که جهان و انسان و بشریت را به گنداب باورهای اهریمنی خویش آلوده اند در برابر جنازه ام بایستد و با زبانی که خود نیز آنرا در نمی یابد کلماتی را بر زبان آورد و فرزندان و رفیقان و اقوام و دوستانم را بگریاند
بنا براین اگر هیچ ایرانی حاضر نیست در گورستان مسلمانان بخاک سپرده شود دلیل اصلی اش این است که نمی خواهد هویت اسلامی بگیرد . بویژه آن هویتی که حاکمان ایران آنرا ساخته و پرداخته اند .
یاد مهندس بازرگان بخیر باد . مرد درستکار با ایمانی بود . این آیه از قرآن را می خواند : اذا جا نصرالله والفتح و رایت الناس یدخلون فی دین الله افواجا .....
آنگاه سری به تاسف می جنبانید و میگفت : از روزی که این آقایان آمده اند وامام و ولی فقیه و آیت الله العظمی شده اند مردم ایران بجای یدخلون فی دین الله، گروه گروه و هزار هزا ر« یخرجون فی دین الله » میکنند و از دین این آقایان خارج
میشوند
ما هم یکی از همان یخرجونی ها هستیم

این عوعوی سگان شما نیز بگذرد

این عو عوی سگان شما نیز بگذرد

اگرچه میهن ما به دار الخرافه اسلامی و مدینه السارقین تبدیل شده و اگر چه حرامیان اسلامی لبخند را بر لب ها جراحی میکنند
اگر چه حکومت شاهنشيخی ميکوشد ملت ايران را به " امت گريه "تبدیل کند

اما و صد اما ؛مردم کشور ما ياد گرفته اند که حتی از زخم شادی بر آورند . به حافظ بنگريد که در عصر هراس و ترس چگونه از انسان و زيبايی انسان سخن گفته است و در زير تيغ تيموريان گل سرخ فرهنگی شکوهمند را بر اين خاک خسته نشانده است .
به شاهنامه بنگريد که خون سياوش را به گياهی ابدی و زنده بدل ميکند و در آن ورطه های هول ؛ خردی نجيب را بجای شمشير نا نجيب پاس ميدارد و از آزادی انسان سخن ميگويد . به خيام بنگريد که منادی شادی انسان بر زمين است و شکاکيت های او بر يقين های کور ؛ والا تر ايستاده اند .

بنا بر اين بايد از قول سيف الدين محمد فرغانی ؛ شاعر و عارف بيدار دل عصر مغول خطاب به مشايخ محاسن دراز و خداوندان صيغه و متعه بگوييم که :
در مملکت که غرش شيران گذشت و رفت
اين عوعوی سگان شما نيز بگذرد ...

هنر ایرانی بودن

هنر ایرانی بودن

شبکه خبری cnn میگوید : رییس و بنیانگذار آمازون و همسرش _ آقای جف و خانم مکنزی - سال گذشته دو میلیارد دلار از دارایی خود را به سازمانهای خیریه اهدا کرده اند
حالا یک آقای ایرانی که گویا در بی بی سی هم شغلی دارد و از آنجا نان میخورد به اعتراض بر آمده است که :
ای آقا ! اینکه چیزی نیست ! این فقط یک و نیم درصد دارایی آنهاست . خیلی های دیگر هستند که بیش از یک و نیم درصد ثروت شان را به سازمانهای خیریه میدهند !

لابد عده دیگری خواهند گفت : ای بابا ! این آقا بجای اینکه مالیات بدهد آمده است این دو میلیارد دلار را داده است به چهار تا بنیاد نیکوکاری ! این که در بوق و کرنا دمیدن نمیخواهد ! میخواهد ؟
پرسشم این است که شخص شخیص حضرتعالی آیا در طول سالی که گذشت - و در درازنای سالهایی که گذشته اند - آیا یک شاهی از همان یکشاهی صنار ثروت خود را به فقیری . درمانده ای ، فلکزده ای ، یتیمی ، بیوه ای بخشیده ای ؟
حافظ میفرماید :
اکر شراب خوری جرعه ای فشان بر خاک
از آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باک !

مرهم

رفیقم را پس از سالهای سال دیدم . همچون خود من پیر و شکسته شده بود . شکسته تر و پیر تر اما
تا چشمم به او افتاد شعر حافظ بیادم آمد و خواندم:
حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
حکایتی است که از روزگار هجران کرد

نشستیم و گپ زدیم . از روزگاران گذشته و آرزوهای دور و دراز مان . میدانستم حرامیان اسلامی تنها فرزندش را خاورانی کرده اند .
بهنگام بدرود ، شعر سعدی را برایم خواند و در جان و جهانم آتشی افروخت
هر دم که در حضور عزیزی بر آوری
دریاب ، کز حیات جهان حاصل آن دم است
گر خون تازه میرود از زخم اهل دل
دیدار دوستان که ببینند مرهم است

و اینک چهره اهریمن 

Mazdak Bamdadan

1 hr

نیاگان فرهیخته ما گمان می‌کردند اهریمن را در روز روشن نمی‌توان دید، تا که لشکر خونریز مسلمانان را دیدند:

«و ربيع [بن زياد بن اسد الذّيال‏] مردى دراز بالا و گندمگون بود با دندانهای بزرگ و لبهاى قوى، چون ايران بن رستم او را بر آن حال بديد و صدر او از كشتگان، بازنگريد و ياران را گفت:
می‌گويند اهرمن بروز فراديد نيايد، اينك اهرمن فراديد آمد كه اندرين هيچ شك نيست‏»
تاریخ سیستان

فارسی شکر است

نفوذ عاطفی و معنوی زبان پارسی در قلمروی وسیعی از جهان را بهیچوجه نمیتوان نادیده انگاشت
نجف دریابندری مترجم نامدار ایرانی می نویسد 

محبت پاکستانی ها به ایرانی ها برای من هم تکان دهنده بود و هم ناراحت کننده
تکان دهنده از این جهت که محبت شان حقیقت دارد
چرا راه دور برویم ؟ من میخواستم از یک فروشنده دوره گرد چند تکه نیشکر بخرم و او چون شنید من ایرانی هستم به هیچ عنوان حاضر نشد پولش را بگیرد . گفت که من مهمان او هستم . و ناراحت کننده بود از این جهت که میدانستم ما شایسته این محبت نیستیم .....
نجف دریا بندری - مقاله " در عین حال "

****
لیلی گلستان می نویسد :
در فرودگاه کاتماندو اضافه بار داشتم . مامور فرودگاه وقتی پاسپورتم را دید گفت : گلستان ؟
گفتم : بله
گفت : سعدی ؟
گفتم : بله
بلافاصله اضافه بار را بخشید
نقل از : تاریخ شفاهی ادبیات معاصر

مگس

مگس....

وسط چله زمستان رفته بودم سربازی . مراغه . پادگان رضا پاد .
دهان که باز میکردیم نفس مان یخ می بست . یک فرمانده گروهان داشتیم که از آن دم بریده های هفت خط روزگار بود . تا تکان میخوردیم یا باید توی آن سوز سرما کلاغ پر میرفتیم یا میگفت باید ده بار محوطه پادگان را بدویم .
من منشی گردان بودم . تو گرگ و میش بامدادی باید پامیشدم میرفتم آمار گیری . از این گروهان به آن گروهان . همینکه در آسایشگاه را باز میکردم باران فحش و ناسزا بر سرم فرود میآمد . اسمم را گذاشته بودند مگس !!
توی گروهان ما یکی بود از آن پاچه ورمال ها . چنان بسرعت میدوید که هیچکس به پایش نمیرسید . هر چه میگفتیم پدر آمرزیده ! آخر چرا با این سرعت میدوی ما را به هچل می اندازی به گوشش نمیرفت که نمیرفت . تا اینکه یکی از بچه های انزلی گفت کارتان نباشد ، خودم ترتیبش را میدهم .
یک روز هنگام دویدن چنان پشت پایی به آن آقای پاچه ورمال زد که با صورت افتاد روی آسفالت و خونین و مالین شد .
بعد از آن نفس راحتی کشیدیم

استخدام میشود

ا

یک فقره مسلمان متقی درغگوی حقه باز که بتواند ماست را سیاه و شب را روز بنمایاند جهت تصدی پست وزارت امور خارجه جمهوری نکبتی اسلامی مورد نیاز است
داوطلبان باید دارای گواهی معتبر سینه زنی وقمه زنی از مسجد محله شان باشند
کسانی که پیشینه عربده کشی و چاقوکشی و اسید پاشی داشته باشند ارجحیت خواهند داشت
خواهشمند است تقاضا نامه های خود را در اسرع وقت به دربار شاهنشیخی ! تسلیم و رسید دریافت فرمایید