خر مرضیه

خانم مرضيه هنرمند خوش آوای نسل ما ؛ در دهی در شمال شرقی تهران بنام - لالون - باغکی داشت که در آنجا زندگی ميکرد .

بعد از اينکه خانم مرضيه همچون میلیون ها نفر ديگر عطای زيستن در ايران را به لقای ملايان بخشيد و به زندگی در غربت تن در داد ؛ دخترش – هنگامه – در اين باغک زندگی ميکرد اما از آنجا که آقايان ملايان از نعل خر مرده هم نميگذرند ؛ نه تنها هنگامه بلکه خرش را هم از لالون بيرون کردند و آن باغک را مصادره فرمودند .

میدانم که هنگامه بعد ها به فرانسه پناه آورد اما نميدانم چه بر سر آن خر بيچاره آورده اند ؟خدا کند که بيچاره خرک را به کشتارگاه نفرستاده و گوشتش را به رستوران های بين راهی نفروخته باشند .

هادی خرسندی شعری در اين باره دارد و ميگويد : ما آدمها به اينجور سرنوشت برای خودمان و آدمهای ديگر عادت کرده ايم ؛ اين وسط دلم فقط برای خرک سوخت .

اين شما و اين هم شعر هادی . البته از زبان خرک بيچاره :

خدايا ؛ خود تو ميدانی که مخلص

بدور از باور مرضيه بودم

من آن خوش نغمه را هر گز نديدم

نپنداری خر مرضيه بودم

الاغی مال بعد از انقلابم

که در بوم و بر مرضيه بودم

نه در دررفتنش بودم شريکش

نه من همسنگر مرضيه بودم

شعور درک موسيقی ندارم

و گرنه نوکر مرضيه بودم

ندارم جرم مخصوصی جز اينکه

الاغ دختر مرضيه بودم

به قرآن ؛ دوستدار رهبرم من

خدايا ؛ حضرتعباسی خرم من

ز قول من بگو با حاکم شرع

که از نا فهمی اش در عرعرم من ....

—————

( این رفیق مان فرشین کاظمی نیا از فرانسه یادداشتی همراه با چند تا عکس برایم فرستاده است . یادداشت و عکس ها را اینجا میگذارم )

——//////——-

سلام آقا

هفته‌ی پیش رفته بودم شمال فرانسه، در برگشت، سری به گورستان شهر «اوور سور وواز» -خارج پاریس- زدم که قبر ونسان ون‌گوک و برادرش تئو و نیز مزار مرضیه و خلبان معزی و منوچهر هزارخانی آن جاست. از مزار مرضیه و دیگران، چند عکس و فیلم‌گرفتم، اگر مایلید برایتان بگذارم.

دیدم پستی از مرضیه گذاشتید، فکر کردم ممکن است برایتان جالب توجه باشد.

+5

All reactions:

70Zari Zoufonoun, Miche Rezai and 68 others