که به جان دادمش آب

که به جانش کشتم

و به جان دادمش آب

گل های باغچه ام را به یاد گل های پرپر شده سرزمینم کاشته ام

همه این گل ها را خودم با دست خودم کاشته ام. شبانه روز مراقب شان بودم . حالا صبح و شب بمن لبخند میزنند . من هم میگویم سلام گل های عزیزم ! مدام ناز و نواز ش شان میکنم . گاهی برای شان شعر هم می خوانم .حافظ می خوانم:

صبح است ساقیا قدحی پر شراب کن

دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

زان پیشتر که عالم فانی شود خراب

ما را ز جام باده گلگون خراب کن

+11

All reactions:

93Aziz Asgharzadeh Fozi, Fariba Khou and 91 others