سرزمین سبز

این رفیق مان نقی پور- دوستکوهی-شاعر است بی آنکه ادعای شاعری داشته باشد.

نویسنده است . نویسنده ای که نوشته هایش بیشتر نقاشی است .

نقاش است . نقاشی هایش اما به شعر پهلو میزنند.

خودش میگوید :

«من شاعر نیستم

نقاش هم نیستم

کار خودم را میکنم

در تاریک روشنای صبح

بیرون میروم

در تاریک روشنای غروب

با تکه نانی در دست

به خانه بر میگردم

در میزنم

در را برویم باز میکنی

تکه نان را از دستم میگیری

‌‌می خندی

آنوقت

من شاعر میشوم

غزل میگویم

نقاش می شوم

و در تاریکی شب

روز را نقاشی میکنم .»

سرزمین سبز سومین کتابی است که از نقی پور - دوستکوهی- منتشر شده است

در این کتاب مجموعه ای از نقاشی های این هنرمند بی ادعا نیز فراهم آمده است .

نقی پور- دوستکوهی- از کوه و جنگل و‌دریا و شالیزار می نویسد. از عشق و کودکی و آسمان و آبشار قصه میگوید . قصه هایی که به دل می نشیند . قصه هایی که زلالی و پاکی چشمه ساران را دارد

نقی پور نقاشی شاعر و شاعری نقاش است .

+5

All reactions:

108Mohsen Khaimehdooz, Fariba Khou and 106 others