پس از بمباران مجلس شورای ملی توسط محمد علیشاه قاجارو تبعید و کشتار بسیاری از آزادیخواهان ؛ میرزا عبدالرحیم طالبوف تبریزی نامه ای به مرحوم علامه دهخدا فرستاد که بگمانم همه ما باید آنرا بخوانیم و از آن درس بیاموزیم :
نامه طالبوف چنین است :
" امیدوارم که بزودی تمام پراکندگان وطن باز به ایران بر گردند و بجای مجادله و قتال ؛ در خط اعتدال کار بکنند ؛ یعنی خار بخورند و بار ببرند و کشتی مشرف به غرق وطن را به ساحل نجات بکشند . بدیهی است تا پریشان نشود کار به سامان نرسد
عجیب این است که در ایران بر سر آزادی عقاید جنگ میکنند ولی هیچکس به عقیده دیگری وقعی نمیگذارد سهل است اگر کسی اظهار رای و عقیده نماید متهم و واجب القتل ؛ مستبد ؛ اعیان پرست ؛ خود پسند ؛ نمیدانم چه و چه نامیده میشود و این نام را کسی میدهد که در هفت آسیاب یک مثقال آرد ندارد . یعنی نه روح دارد ؛ نه علم ؛ نه تجربه ؛ فقط ششلول دارد ».
بیش از یکصد سال از نگارش این نامه میگذرد و الحمدالله ملت سلحشور ایران اکنون نه تنها ششلول ، بلکه توپخانه ای از دروغ و یاوه و دشنام و تهمت و نامردمی با خود دارد و همه این فضایل ! را به اینسو وآنسوی جهان میکشاند.
واین پیروزی بزرگی است!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر