دو نامه دوستانه به سبک و سیاق ایام ماضی !
------
نامه اول از : میرزا حسین خان امیر رحمت:

تصدقت گردم . ما شال و کلاه کرده بودیم که پیرو دعوت و اصرار و الحاح آن چارسال پارسال های حضرت مستطاب تان ، امسال دامن همت به کمر زده ، بیاییم در ترامپ آباد زیر سایه کدخدا که خود جنابعالی باشید ، در غیاب این فرهاد خان مازنی ، چند صباحی لنگر انداخته ، کنگر و کلم پلو میل نموده ، استخوان سبک فرماییم و با اغتنام فرصت ، عیدی را هم همانجا فی المجلس تیمنا از حضرتتان اخذ نماییم که دیگر موجب مزید زحمت چنابعالی فراهم نشود که برای عیدی دادن به ما ، از خود حوزه کدخدایی قالیفرنیا تا اینجا قدم رنجه بفرمایید . از بخت بد سیاه ما ، زد و اینجوری شد و حضرت اجل اعظم اکرم افخم اشبل عالی ، اینجوری چشم زخم خوردید . حالا بماند که برنامه های ما به هم ریخت و امسال دیگر سعادت دیدار جنابعالی دست نخواهد داد . ولی قربانت گردم ، آقایی که شما باشید ، بفرمایید که از کی تا بحال از زمین به آسمان باریده و کوچکتر ها و جغل مقلان ، به بزرگان و اعاظم عیدی داده اند ؟ دوره آخرالزمان شده است مگر بزرگوار ؟ اصلا وجود شریف خود جنابتان ، خودش عید و شادی است و موجب بهجت و ادخال سرور . آنوقت تجاهل العارف میفرمایید و به ما خرده ریز ها میفرمایید عیدی بدهیم ؟ حاشا به بزرگواری تان . حالا چون میفرمایید چاره ای نداریم و از باب ادب و اطاعت ، ذیلا تقدیم مینماییم . ارمغان مور پای ملخ است . تا چه قبول افتد و چه در نظر آید . زود ، زود عرق عافیت بفرمایید . خدمت سرکار خانم بزرگوار عرض ادب داریم . روی ماه نوه جان ها را از قول ما ببوسید . باقی جسارت است
---//----
نامه دویم : پاسخ گیله مردانه ما

حضرت والاجاه عالیمقام مفخم میرزا حسین خان امیر رحمت امیرالامرای ولایت دارالمرزگیلان و ولایات خمسه.
باعرض سلام و تحیات ،گمان نفرمایید در ذکر مکارم و شرح محامد آن سرور گرامی لحظه ای از التزام مخصوص خویش غفلت ورزیده و لحظه ای از تذکر روح و ریحان محاضرات دوستانه آن حضرت فارغ توانم بود .
احوال بنده به عون الهی و مدد روحانی اولیا الله در اعلی درجه سلامتی است و به حکم دعوات قبلیه و جلوات عینیه به اینجا منجذب شدیم و الحمدالله اسباب عشرت و عزت و آسایش فراهم است، اما علم الله چیزی که مایه تاسف بنده است همان دوری حضور انس حضرتعالی است
« در ضمیر ما نمی گنجد بغیراز دوست کس »
مرقومه جلیل المآل و جمیل المفاد حضرت عالی نور دیده گریانم را بیفزودو صیقل مرآت دل و جان شد
احوالات این دعا گوی خالص الجنان به یمن و برکت دعای خیر آن عالی نشان در دایره امن و امان است
مشتاق زلال خامه خوشخرام جنابعالی بودیم که خوشبختانه همراه وجوه عیدیانه عز وصول بخشید
علیهذا امتنان خود را به حضور لامع النور آن رفیق حمید الخصال و محبوب القلوب که فی الحقیقه جمال جان افروزی داریدتقدیم میدارم
امید واثق و ترقب صادق از آن خاور جهان فضل و هنر آن است که با فروغ و پرتوی ، دل مستمند ما را منور فرمایند و مس وجود خاک آلود ما را با نظر کیمیا اثر خویش نرم گردانند ‌و ما را به پیامی و ایضا عیدیانه و وجوهی سر بلند فرمایند
زیاده اگر زحمتی نیست به جناب دولت مآب اجل عالی حضرت فرهاد مازنی زید اقباله، سلام و تحیات نوروزی ما را به بلاغ جمیل ابلاغ فرمایید
زیاده جسارت است
امضا:
کدخدای ممالک محروسه شمال قالیفورنیا و حومه