من وقتی این عزاداری های ریاکارانه و آن یقه درانی های فریبکارانه دولتیان را در روزها و شب های ماه محرم می بینم یاد آن سخن مولانا می افتم که :
پس عزا بر خود کنید ای خفتگان
خفته بودستید تا اکنون شما
که کنون جامه دریدید از عزا
اما دهن کجی فرزندان جوان سر زمین ما به کل میراثی که از دیر باز از روضه و مویه و زوزه و اشک و آه در ساختار اندیشگی یک ملت ریشه دوانیده و نهادینه شده است نسیم حقیقتی است که از پایان عصر یخبندان ذهنی خبر میدهد و نمایانگر آن است که میهن ما دیر یا زود از چنبر دینکاران و کاسبان دین رهایی خواهد یافت .
تو درون چاه رفتستی ز کاخ
چه گنه دارد جهان های فراخ ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر