دنبال کننده ها
۱۷ فروردین ۱۴۰۱
من هنوز امیدوارم
من پنج سال در بوئنوس آیرس بوده ام . زمانی به بوئنوس آیرس رسیدم که پس از شکست آرژانتین در جنگ با انگلستان بر سر جزایر مالویناس ، حکومت نظامیان سرنگون شده بود و حکومتی بظاهر دموکراتیک بر اریکه قدرت نشسته بود .
در آن سالهای دراز۱۹۷۶ تا سال۱۹۸۳ که نظامیان بر آرژانتین سیطره داشتند بیش از سی هزار تن از جوانان و روشنفکران وزنان و مردان آن سرزمین کشته و ناپدید شدند و هنوز هم پس از اینهمه سال کسی نمیداند چه بر سرشان آمده است.
در دوران سلطه نظامیان، جنگ های چریکی شهری به کوچه ها و خیابان های بوئنوس آیرس کشانده شده بود و میدان نبرد به گوشه و کنار مملکت هم گسترش پیدا کرده بود .
نظامیان حاکم نه تنها شکنجه میکردند و میکشتند و در خیابان ها جوانان را تیرباران میکردند بلکه فرزندان خردسال مخالفان را هم می دزدیدند و نا پدید شان میکردند که هنوز هم رد پایی از آنها بدست نیامده است
اما آنچه که حکومت آدمکشان ژنرال ویدلا را به زانو در آورد نه جنگ های چریکی شهری بود نه اعتصاب های گاه و بیگاه کارگران و مزد بگیران، بلکه همبستگی مادران و زنان آرژانتین بود که با یک سازماندهی شگفت انگیز ، جنبش آزادیخواهی را به همه خانه ها و مدارس و دانشگاههای کشور گسترش دادند و سر انجام ژنرال های آدمخوار را به زانو در آوردند .
من معتقدم که در ایران نیز تنها جنبش زنان و مادران ایرانی است که سر انجام خواهد توانست حکومت سیاه اسلامی را از پای در آورد و میهن ما را از سلطه ملایان برهاند.
این شحنگان و قحبگانی که میهن ما را به چین و روس فروخته اند و «همچون ابلیس پیروز مست سور عزای ما را به سفره نشسته اند» امروزی یا فردایی بدست پر توان مادران و دختران سرزمینم به دوزخ فرستاده میشوند و آفتاب رهایی و آزادی در فلات غمزده و خونین میهن مان دوباره خواهد درخشید . این حکم تاریخ است .
From 1976 to 1983, the Argentinian public lived in fear of political reprisal from a brutal military dictatorship. Thousands of citizens simply disappeared, never to be seen or heard from again, and among these abducted Argentinians were scores of children. Since 1977, a group of politically active mothers have staged a weekly protest in the famous Plaza de Mayo, urging the government to release information about their missing children and to take responsibility for the disappearances.
-
آن قدیم ندیم ها ؛ در دوره آن خدا بیامرز _ یعنی زمانی که همین آ سید علی گدای روضه خوان دو زار میگرفت و بالای منبر سر امام حسین را می برید و...
-
دوازده سال از خاموشی دوست شاعرم - ابوالحسن ملک - گذشته است . با ياد اين طنز پرداز ميهن مان ؛ يکی از سروده هايش را برای تان نقل می کنم . : تص...
-
لوطی پای نقاره می پرسد : آقای گیله مرد ! میشود بفرمایید شما چیکاره هستید ؟ میگوییم: سرنا چی کم بود یکی هم از غوغه آمد ؟برای چه میخواهی ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر