موقعیت اضطرار و اضطراب
این شعر , دویست و بیست سال پیش - یعنی بسال 1800 میلادی- بهنگام شیوع بیماری طاعون و قرنطینه همگانی سروده شده و گویی بازتاب روزگار دوزخی ما آدمیان است در عصر یکه تازی کرونا.
من این شعر روایت گونه را که شهادت نامه ای از روزگار هراس و اضطرار و اضطراب در زمان و زمانه ای دیگر است ، از زبان اسپانیولی به فارسی بر گردانده ام.( البته سر دستی و غیر شاعرانه )
*********
من این شعر روایت گونه را که شهادت نامه ای از روزگار هراس و اضطرار و اضطراب در زمان و زمانه ای دیگر است ، از زبان اسپانیولی به فارسی بر گردانده ام.( البته سر دستی و غیر شاعرانه )
*********
مردمان در خانه های شان ماندند
کتاب خواندند . به موسیقی گوش دادند . استراحت کردند . ورزش کردند . هنر آفریدند. بازی کردند .....
روش های تازه ای را برای بودن و ماندن آموختند
بیشتر و عمیق تر گوش دادند
برخی به آرامش روانی پناه بردند
برخی دست به دعا بر داشتند
برخی رقصیدند
برخی در سایه خویشتن خویش غنودند
و مردمان به شیوه های نوین زندگی اندیشیدند
برخی درمان شدند
و در غیاب مردمان بدون احساس و بدون قلب
گویی زمین نیز از زخم های خود شفا یافت
و آدمیان ، آنگاه که خطر را پشت سر نهادند
و با وضعیت نوینی روبرو شدند
برای مردگان خویش گریستند
و تصمیم های تازه ای گرفتند
و دیدگاههای جدیدی عرضه کردند
وشیوه های نوینی برای زیستن آفریدند
و زمین کاملا شفا یافت
همانگونه که انسانها شفا یافته بودند.
KO. Meara- 1800
کتاب خواندند . به موسیقی گوش دادند . استراحت کردند . ورزش کردند . هنر آفریدند. بازی کردند .....
روش های تازه ای را برای بودن و ماندن آموختند
بیشتر و عمیق تر گوش دادند
برخی به آرامش روانی پناه بردند
برخی دست به دعا بر داشتند
برخی رقصیدند
برخی در سایه خویشتن خویش غنودند
و مردمان به شیوه های نوین زندگی اندیشیدند
برخی درمان شدند
و در غیاب مردمان بدون احساس و بدون قلب
گویی زمین نیز از زخم های خود شفا یافت
و آدمیان ، آنگاه که خطر را پشت سر نهادند
و با وضعیت نوینی روبرو شدند
برای مردگان خویش گریستند
و تصمیم های تازه ای گرفتند
و دیدگاههای جدیدی عرضه کردند
وشیوه های نوینی برای زیستن آفریدند
و زمین کاملا شفا یافت
همانگونه که انسانها شفا یافته بودند.
KO. Meara- 1800
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر