آزرده کرد کژدم غربت جگر مرا

امروز ؛ خواهر زنم را بعد از بيست و پنج سال ديدم .
وقتيکه من ايران را ترک ميکردم ؛ او دخترکی ده - دوازده ساله بود ؛ حالا يک بچه سيزده - چهارده ساله دارد .

توی فروشگاهم پای صندوق ايستاده بودم و داشتم با خلايق سر و کله ميزدم که خانمی خودش را به پای صندوق رساند و يک پاکت پسته جلوی من گذاشت و بمن خيره شد .
من سلامی کردم و گفتم : قيمتش ميشود پنج دلار و 99 سنت .
خانم نگاهی به من کرد و چيزی نگفت .

پرسيدم : بنظر شما قيمتش بالاست ؟؟
لبخندی زد و به زبان فارسی گفت : مرا نمی شناسی ؟؟

گفتم : متاسفانه خير .
قهقهه خنده را سر داد و گفت : لاکردار ! من خواهر زن ات هستم .


بقول ابوالفضل بيهقی از دست و پای بمردم ..

می بينيد غربت و آوارگی چه بر سر آدمی ميآورد ؟؟

بقول ناصر خسرو قباديانی: آزرده کرد کژدم غربت جگر مرا ....