ژول ریشار - J.Richard -فرانسوی در اواخر عهد محمد شاه قاجار به ایران آمد و در عهد امیر کبیر مامور خدمت در دارالفنون شد .
او عاشق دختری کرد شد ؛ به دین اسلام در آمد ؛ با آن دختر ازدواج کرد ؛ برای همیشه در ایران ماند و به میرزا رضا خان مودب الممالک معروف شد ، به زندگی ایلاتی و عشایری روی آورد و در سال ۱۳۰۸ هجری قمری در سن ۷۷سالگی در تهران درگذشت .
ژول ریشار نخستین معلم زبان فرانسه در دارالفنون بود و بسیاری از رجال دوره قاجار و‌پهلوی زبان فرانسه را از او آموخته اند .
در اواخر سال ۱۲۸۸ قمری از طرف ناصر الدینشاه لقب خانی به او‌داده شد و به ریشار خان معروف گردید .
ژول ریشار بسال ۱۸۷۱ میلادی برای نخستین بار گات ها را از لاتین به فارسی برگردانید .
بسال ۱۸۸۹ موسیو ریشار مجموعه ای از صنایع دستی و تاریخی ایران را در نمایشگاه پاریس در غرفه ایران به نمایش گذاشت .
ناصرالدینشاه قاجار در سفرنامه سوم خود می نویسد :
موسیو ریشار هزار تومان برای جمع آوری این اجناس خرج کرده بود و آنها را به سی هزار تومان برای موزه بفروش رساند .
از وی، یادداشت‌های خواندنی جالبی راجع به اوضاع اجتماعی و سیاسی ایران باقی‌مانده که بخش هایی از آن را دکتر خلیل خان ثقفی اعلم الدوله، در کتاب مقالات گوناگون نقل کرده‌است.
وی سرانجام در سن ۷۷ سالگی و در سال ۱۳۰۸ هجری قمری، مصادف با ۱۸۹۱ میلادی در تهران درگذشت و در گورستان خارج دروازهٔ شهرری در محلی که موسوم به آب‌انبار قاسم خان بود، به خاک سپرده شد.
ریشار در یادداشت های خودش می نویسد:
«در تهران بیست و یکم نوامبر (۱۰ ذیقعده ۱۲۶۰) یک خانه اجاره کردم که مادام عباس هم در آن خانه منزل دارد، مادام عباس فرانسوی است، قریب بیست سال است به ایران آمده و مسلمان شده و شوهرش تاجری است شیرازی که در فرانسه این عیال را گرفته و تا چهارسال قبل از این در شیراز بودند، حالا چهار سال است که به تهران آمده و فعلاً جزو کلفت های حرمخانۀ شاهی است. پنجم دسامبر توسط مادام عباس پیش ولیعهد[ناصرالدین میرزا] رفتم تا عکس او را روی صفحۀ نقره بیندازم. وليعهد سيزده چهارده سال دارد، كوچك اندام است و چهره او چندان بدتركيب نيست. امروز بيست و يكم دسامبر عيد قربان است… از آنجا رفتيم پيش وليعهدكه پشت پنجرههاى اُرُسى نشسته بود …»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر