رفاقت حافظانه

این همشهری مان جناب حافظ شیرازی در رفیق بازی بی همتاست و آدم باید رفیق بازی را از او یاد بگیرد

حافظ در اوج بی پولی و دست تنگی و فلاکت و افلاس وقتی هوای می و مطرب میکند و میخواهد از یکی از بزرگان اهل تمیز چند دیناری برای بقول خودش « مصرف گل و نبید » طلب کند رفیقانش را از یاد نمیبرد و بفکر آنها هم هست :

مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم

آه اگر خرقه پشمین به گرو نستانند

حافظ جان ! کجایی بیایی ببینی ما در چه زمانه ای زندگی میکنیم .

زمانه ای که بقول استاد شفیعی کدکنی:

آه از این قوم ریایی که در این شهر دروغ

روزها شحنه و شب باده فروشند همه

See insights and ads

Boost post

All reactions:

6Bahman Azadi, امیر شریف and 4 others