هر آن که تخمِ بدی کشت و چشمِ نیکی داشت
دِماغِ بیهده پخت و خیالِ باطل بست
ز گوش پنبه برون آر و دادِ خلق بده
« آقا مون سعدی»
البته منظور سعدی از « روز داد » روز رستاخیزوروز واپسین و روز قیامت و یا بقول قرآن « یوم تبلی السرایر » نیست ها !
روز داد ، یعنی روزی که همه این نابکاران دستار بند و اذناب تبهکارشان در یک دادگاه مردمی محاکمه و پس از آن بر چارسوی شهر آونگ شوند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر