کلماتی که مردم افغانستان بکار میبرند
شفاخانه : بیمارستان
شفاخانه عقلی : تیمارستان
پرس و پال : پرس و جو
پالپال: جستجو‌در تاریکی
خام کوک : پروب کردن لباس
پشک : گربه
کلکین : پنجره
پندیدگی : تورم
پوهنتون: دانشگاه
ناک : گلابی
خیز زدن : پریدن
رخصتی: تعطیلی
پاچال: پیشخوان
پیسه: پول
آمر صاحب : جناب سرکار
شیر یخ: بستنی
تاپه کردن : مهر زدن
تربوز: هندوانه
گندنا : تره
تشناب : مستراح
تیل : بنزین - سوخت
سرطان : ماه تیر
کت بند : جا لباسی
چار مغز : گردو
به تکلیف میشوید : به درد سر می افتید
ولسوال : بخشدار
لت زدن: کتک زدن
چالان کردن : روشن کردن
چقوری : چاله
چپلی : دمپایی
لبلبو : چغندر
چکر زدن : قدم زدن
چوتی کردن: بافتن مو
چوری: النگو
چوکی دار مکتب : بابای مدرسه
چوقور : گود . عمیق
واسرنگ آمدن : حاشا کردن
حالی : الان. اکنون
تکیه خانه : حسینیه
جوالی: حمال
جان پاک : حوله
روی پاک: حوله
کنگاش : خرچنگ
خشو : مادر زن
لیلیه : خوابگاه
سرک : خیابان
شکم دار : حامله
خینه: حنا
دخلک : قلک
دریا : رودخانه
دل بدی: تهوع . استفراغ
دیگدان : اجاق
جواری : ذرت
زنده جان : موجود زنده
دست کول : ساک. چمدان
سر چرخی : سر گیجه
دستر خوان: سفره
هکک: سکسکه
کچالو : سیب زمینی
بوره : شکر
شار والی : شهرداری
برقک : صاعقه
اطرافی: شهرستانی
چوکی: صندلی
نماز دیگر : عصر
فاژه: خمیازه
قوماندان: فرمانده
گریزی: قاچاقی
چلم : قلیان
سماواری: قهوه خانه
کاکه : جاهل . عیار
چای جوش : کتری
کفیدن: ترکیدن
کلان: بزرگ
چلخوزی : گه خوری
روز گمی: ولگردی
لت و‌کوب: کتک زدن
لویه جرگه:شورایعالی ریش سپیدان
ماما: دایی
مانده : خسته
هله : زود باش
تخم بریان : نیمرو
حاجتخانه: توالت
آشخانه: محل غذا خوری
راه سفید : سفر به خیر
کله کشک نگو : چرت و‌پرت نگو
هیچ گپ نیست : قابلت را ندارد
پرواندارد: مهم نیست
بروتی: آدم سبیلو
میدان هوایی : فرودگاه
قالین : فرش
جگره: چانه زدن سر قیمت
چنه : چانه زدن
پینکی: چرت زدن
کیسه بر : جیب بر
معاینه خانه : مطب پزشک . درمانگاه
دو رخ : پیچ گوشتی
تنخوا: حقوق. دستمزد
بد رفت : فاضلاب
بندی خانه: زندان
کوچ کشی : اسباب کشی
خیز کو: بدو
پوقانه :باد کنک
چال : سست . شل
جاپان: ژاپن
دراز چوکی: نیمکت
لالا: برادر . داداش
مهربانی کنید : بفرمایید
**و چند گزاره به گویش مردم آن سامان :
کجا هستی؟یگان دفعه بیا دفتر ، یک چای خو داده می تانیم
**
اگر پیسه پیش تان نیست هیچ گپ نیست . پروا ندارد ( قابلی ندارد )
**بیخی هیچ پول نتی ، قربان سرت لالا( می توانی پول ندهی )
** خدا کند همیشه آب تان سرد و نان تان گرم باشد
**عزیزکم ، از پگاه در قفای تان می تاختیم
** جان تان جور است ؟ ( حال تان خوب است ؟)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر