« ای وطن غمگینم
تو از من
که شاعری بودم که عاشقانه میسرود
که به دشنه میسراید »
-نزار قبانی -
بار دیگر در سر زمینی که ارض موعود نام دارد یهودیان و مسلمانان به جان هم افتاده و آتش و خون از آسمانش میبارد
رفیقم می‌گوید : سکوت در برابر رویدادهای دهشتناک فلسطین یعنی همدلی با ظالم
آن یکی می‌گوید : از روزی که جمهوری نکبتی اسلامی خودش را وکیل وصی فلسطینی ها دانسته و خودرا نخود آش کرده و برای فلسطینیان پستان به تنور داغ می چسباند من عمیقا حس میکنم که همدلی با فلسطینی ها یعنی همدلی با آدمخواران حکومت روضه خوان ها.
من هم تاملی میکنم و می بینم با همه کشش و علاقه ای که به ظلم ستیزی دارم و داشته ام ؛ دیگر ماجراهای خونبار فلسطین در من چنانکه باید و شاید واکنش همدلانه ای بر نمی انگیزد
می بینید؟ می بینید این حکومت آدمخواران از ما چه ساخته است؟
از ما انگار سنگ و کلوخی ساخته است که حتی برای رماندن گرازی در مزرعه ای بکار نمی آید
-
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر