اینجا در امریکا گوش هایم درد گرفته بود .
رفتم پیش دکترم . گفتم: دکتر جان گوش هایم درد میکند. معاینه کرد و گفت : گوش هایت عیب و علتی ندارد . اما میفرستمت پیش متخصص.
فردایش دکتر متخصص زنگ زد و گفت: چه روزی و چه ساعتی میتوانی بیایی بیمارستان؟
فردایش رفتم بیمارستان. مرا نشاند جلوی کامپیوتر و گفت : نگاه کن . نگاه کردم . انگار وارد تونل شده ام . گفت: می بینی؟
گفتم : می بینم
گفت: گوش هایت سالم است.
گفتم : دکتر جان ! ولی درد دارم .
گفت: میفرستمت پیش متخصص آرواره. پس فردایش رفتم آنجا. خانم دکتر خوشگلی یکساعت با آرواره هایم کلنجار رفت و گفت: آرواره هایت عیب و علتی ندارد .
گفتم : دکتر جان ! ولی گوشم درد میکند . گفت: باید بروی پیش متخصص شنوایی .
روز بعد رفتم پیش متخصص شنوایی . مرا نشاند توی اتاقی که شبیه استودیوی رادیو بود . یکساعت و نیم با گوش هایم ور رفت و گفت : از نظر شنوایی هم هیچ اشکالی نداری
گفتم : دکتر جان ! ولی گوشم درد میکند هنوز.
گفت باید بروی دندانپزشک .
فردایش دندانپزشک زنگ زد و گفت : فردا چه ساعتی میتوانی بیایی کلینیک؟
گفتم: هر ساعتی شما بفرمایید
گفت : یازده و نیم صبح چطور است؟
گفتم عالی است
فردایش یازده و نیم صبح رفتم کلینیک. دندان هایم را تمیز کردند. صد جور عکس گرفتند. آخرش گفتند : یکی از دندان هایت کرم خوردگی دارد . باید پرش کنی
قرار شد هفته آینده بروم دندان هایم را درست کنند
همه این رفتن ها و آمدن ها برایم ۴۱ دلار تمام شد . آنهم پولی بود که هر ماه بابت بیمه درمانی ام میدهم .
باز بگویید مرگ بر امریکا و زنده باد ملا !
Since we are over 65 years old, we are included in the government health insurance, but in order to be fully covered in all respects, we pay $41 per month and have an additional insurance that covers us completely.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر