آقا ! ما تا همین دیروز پریروزها نمیدانستیم دهه هشتادی یعنی چه ؟ تا اینکه یک جوانک ده دوازد ساله خوشگل خوش صدای آشفته موی دوست داشتنی پیدا شد و خواند که : ما دهه هشتادی ها گودزیلا نیستیم به خدا
از شما چه پنهان ما نمیدانستیم گودزیلا یعنی چه ؟ رفتیم پرس و جو کردیم فهمیدیم گودزیلا یعنی هیولا ! آخر ما متعلق به نسل « فانوس به دست ها » هستیم که پای فانوس می نشستیم دود چراغ میخوردیم درس میخواندیم و همانجا پای فانوس هم خواب مان می برد .قهرمانان ما هم صمد آقا و سرکار استوار بودند و قهرمان مذهبی مان هم علی بن ابیطالب. تازه وقتی آقای جزایری پیشنماز محله مان روی منبر میگفت مولای متقیان یک روز هفتصد نفر را سر بریده است چنان کیفور میشدیم که حسرت میخوردیم کاشکی ما هم در رکاب شان بودیم و دستکم هفت هشت تا یهودی و گبر و نصارا را سر می بریدیم .
دهه هشتادی یعنی اینکه یک جوان هفده هیجده ساله موبلند خوش صدا و خوش قیافه و بسیار دان بنام مهیار که سه زبان میداند میآید توی بی بی سی فارسی و با وقار و هیبت یک انسان فرهیخته چنان این بنگاه یاوه سازی و دروغ پراکنی را می شورد و کنار میگذارد که هیچ مرده شوری نمی تواند هیچ مرده ای را چنان بشورد و راهی بهشت کند .
من کیف میکنم وقتی می بینم دخترک شانزده هفده ساله ای میآید و یقه بی بی سی فارسی را می‌گیرد و میگوید : این شما بودید که بیست و پنج سال با حمایت از اصلاح طلبان حکومتی جنبش آزادیخواهانه نسل ما را به تعویق انداختید. این شما بودید که سال های سال میکروفن به دست مفسران و تحلیلگرانی دادید که حتی یک درصد مردم ایران را نمایندگی نمیکرده اند .
من وقتی به هپروتی بودن و بیسوادی و موهوم باوری نسل خودم نگاه میکنم شرمنده همین نسل دهه هشتادی ها میشوم که چنین آگاهانه و خردورزانه پیش میروند و از هیچ توپ و تانک و فشفشه ای هم نمی ترسند .
اگر قرار باشددر فردای انقلاب شخصی را بعنوان وزیر خارجه ایران بر گزید من به همین مهیار و همین صدف شانزده هفده ساله رای میدهم که هم عقل و درایت شان از عقل نسل ما بیشتر است . هم دو سه تا زبان میدانند . هم از هنر سخن گویی و گزیده گویی برخوردارند . هم آن موهای پریشان و آن گیسوی عطر آمیز شان به هزار تا آیت الله و حجت الاسلام و اصلاح طلب و انقلابی پنجاه و هفتی و مجاهد و فدایی و توده ای و ملی منقلی می ارزد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر