دنبال کننده ها

۱۴ تیر ۱۴۰۰

آقای لقمان

در عهد ماضی در کتاب های درسی خوانده
بودیم که جناب لقمان حکیم در سایه سار درختی نشسته بود که رهگذری از راه رسید و پرسید : تا فلان شهر چقدر فاصله است؟
لقمان گفت : راه برو !
مرد نگاهی همچون نگاه عاقل اندر سفیه به لقمان انداخت و راه افتاد
لقمان گفت : دو ساعت
مرد پرسید :
چرا از اول نگفتی؟
لقمان گفت : برای اینکه میخواستم ببینم با چه سرعتی گام میزنی !
یک آقای محترمی آمده بود دیدن مان .
پس از چاق سلامتی های متداوله در آمد که : آقای گیله مرد ، شما که دست اندر کار گل و گیاه و میوه وکشت و کار بودید میشود بما بفرمایی چرا فلان درختی را که سال هاست در حیاط مان کاشته ایم میوه ای نمیآورد ؟
گفتیم : بروید یک کندوی زنبور عسل بخرید و بگذارید پای درخت تان .
آقای مربوطه نگاهی همچون نگاه عاقل اندرسفیه به این لقمان حکیم انداخت و لابد توی دلش گفت : این دیگر چه دیوانه ای است؟
خدا را صد هزار مرتبه شکر که ما متخصص زنان و زایمان نشدیم چرا که اگر کسی از ما می پرسید زن مان حامله نمیشود چه خاکی باید توی سرمان بکنیم جواب مان این میشد که : بروید یک همسایه جوان پیدا کنید !!
آقا ! خدا خر را شناخت شاخش نداد !

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر