دنبال کننده ها

۶ خرداد ۱۳۹۹

پرسه های کرونایی


پرسه های کرونایی
امروز از خانه زدیم بیرون . گرمای هوای شهرمان به ۹۸ درجه فارنهایت رسیده بود .
بزرگراه شماره ۳۷ را گرفتیم و بطرف سانفرانسیسکو راندیم
سر راه مان سر ی به شهرک ساحلی Sausalito زدیم
شهرکی غنوده در حاشیه خلیج . زیبا و شگفت انگیز ، یک سویش کوه و جنگل و جلوه های ناب طبیعت ، سوی دیگرش اقیانوس . و تا چشم کار میکند قایق و قایق و قایق . از هر نوع و اندازه و رنگی .
و رستوران ها پایه شان در آب . بسته و بی مشتری .
در ساحل اقیانوس به تماشای آب و موج و کوه و جنگل و درخت و آدمیان نشستیم و ساعتی از رنج روزگار رستیم
آنگاه به سانفرانسیسکو رسیدیم . شهری که عروس شهرهای جهان است . از پل شکوهمند گلدن گیت گذشتیم و به پارک زیبای گلدن گیت پناه بردیم و ساعتی در سایه سار درختی آسودیم .
گرمای هوای سانفرانسیسکو حدود هفتاد درجه فارنهایت و گویی بهار سلانه سلانه از راه رسیده است و غمزه کنان عطر گل و بنفشه و نرگس و یاس در جان و جهان آدمی می پاشد
و البته جای شما خالی.
و اگر ترس از کرونا نبود سری به خانه رفیق هزار ساله ام « مورتوز » میزدیم و میگو و ماهی و خرچنگ میخوردیم و از آن شراب های ناب ناپا می نوشیدیم اما چه کنیم که این کرونای لعنتی ما را از دیدار رفیقان مان محروم کرده است و از شراب نیز.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر