آقا ! ما عیال مان شیرازی است . خودمان هم چندین سال در شیراز زندگی کرده ایم و در آنجا کلی دوست و رفیق داریم . نوشته ای را که می خوانید یک آدم شیر پاک خورده ای برایمان فرستاده . ما اول می خواستیم نادیده اش بگیریم و خودمان را توی هچل نیندازیم ؛ اما از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان ما خودمان شیرازی ها را خوب می شناسیم . اهل دعوا مرافعه و کشمکش های آنچنانی نیستند . روز جمعه که میشود عمه و خاله و پسر عمه و پسر خاله و پسر دایی و همه قوم و قبیله ریسه میشوند میروند باغ ! ما خودمان هم وقتی در شیراز بودیم روز جمعه اگر سنگ هم از آسمان میبارید باید بار و بند یل مان را می بستیم و میرفتیم " بید زر " . آنجا پای درختی و لب آبی می نشستیم و از آن زهر ماری ها می خوردیم . رفیق های مان هم مثل خودمان بودند . اگر دنیا را آب ببرد آنها را خواب می برد ...
حالا ما داریم اینجا بلبل زبانی میکنیم . خدا کند عیال اینها را نخواند و گرنه بگمانم شب را باید توی گاراژ بخوابیم .
طبق نظرسنجی در شیراز بهترین نماز، نماز میّت است؛ چون: وضو ندارد سجده و رکوع ندارد با کفش هم می توان خواند امام جماعت همه اش را می خواند صبح زود هم نمی خواهد بلند شویم واجب نیست سالی یکی دو بار بیشتر خوانده نمی شود بعد از آن هم ناهار میدن
| 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر