اعتراف میکنم

زمان چندانی تا فرجام واپسین نمانده است . امروزی یا فردایی رخت از این جهان بر خواهم کشید ، لاجرم در دهه مقدسه فجر برای سبک کردن بار گناهانم اعتراف میکنم که :

-دانشگاه تهران را امام خمینی ساخته است

⁃ فرهنگستان زبان ایران به همت استادان ذوب در ولایت پا گرفته است

⁃ الغای کاپیتولاسیون به پایمردی حضرت امام خامنه ای صورت گرفته است

⁃ راه آهن سرتاسری ایران یکی از یادگارهای امام خمینی است

⁃ پل ورسک را امام خمینی ساخته است

⁃ ایجاد پالایشگاه آبادان وذوب آهن اصفهان از دستاوردهای انقلاب پر شکوه اسلامی است

⁃ این امام خمینی بوده است که به زنان ایرانی آزادی و حق رای داده است

⁃ در زمان آن پدر و پسر ! ملت ایران در مقابل بیگانگان شرمسار بودند زیرا نه برق داشتند ، نه آب داشتند ، نه موشک داشتندو شاه خائن ارزش پول ملی را چنان کاهش داده بود که دلار هشتاد و پنج هزار تومانی را به بهای هفت تومان میفروخت

⁃ اعتراف میکنم استادیوم آزادی ، برج شهیاد ، و استادیوم امجدیه را حضرت امام خمینی ساخته است

⁃ اعتراف میکنم شاه خائن گورستان ها را آباد و شهرها را خراب کرده بود

⁃ اعتراف میکنم طرح ایجاد سپاه دانش و سپاه بهداشت و سپاه ترویج و آبادانی از تراوشات فکری امام خمینی بود

⁃ اعتراف میکنم دانشگاه تبریز و شیراز و اصفهان و خراسان بدستور امام خمینی ساخته شده بود

⁃ اعتراف میکنم آن پدر و پسر مملکت داری بلد نبودند و اگر امام خمینی تشریف فرما نشده بود خلیج فارس ‌‌و دریای خزر و‌خوزستان و آذربایجان و خمین و خامنه را به روس و پروس وا مینهادند

⁃ آیا چیز دیگری مانده است که امام خمینی نساخته باشد ؟

All reactions:

5959

برو بمیر

۱-محمد قاضی مترجم نامدار میهن ما با جوان کردی آشنا میشود و او را به خانه خودش میبرد .

به جوان سیگار تعارف میکند میگوید : نمی کشم !

مشروب میآورد میگوید : من عرق نمی خورم !

دست جوان را میگیرد میبرد حیاط خانه ، بیلی دستش میدهد میگوید : همینجا قبری برای خودت بکن !

۲- بیژن اسدی پور میگوید : من و عمران صلاحی از جوان ترین نویسندگان مجله توفیق بودیم .

غروب که میشد مستخدم توفیق میرفت برای بچه ها ساندویچی چیزی بخرد

تا من و عمران میخواستیم چیزی سفارش بدهیم آقای حسین توفیق به مستخدم میگفت : برای بیژن و عمران هم دو تا شیر پاستوریزه با پستانک بخر !

۳- یکی از خوانین یزد قرآن تذهیب شده ای داشت که ابوالحسن حائری زاده آنرا به امانت گرفت و از طریق ارباب کیخسرو به کتابخانه مجلس شورایملی هدیه داد .

تا زمان انقلاب ، نمایندگان مجلس با همین قرآن سوگند یاد میکردند

شعر طنزی در همین باره وجود دارد که بگمانم آنرا سید حسن امین سروده است . شعر این است :

حائری زاده که قرآن خوانین را برد

نزد کیخسرو ، در پارلمانش بسپرد

گفت با جمع وکیلان که پی حفظ وطن

با همین « مصحف قاچاق » قسم باید خورد !

All reactions:

96Mostafa Azizi, Jalal Kiabi and 94 others

دست ما دامن تو گیلی جان

برخی از متوطنان بلاد مقدسه طبرستان و رویان عریضه ای به خاکپای قدر قدرت قوی شوکت اقدس همایون شهریاری ما نوشته و از مقام منیع همایونی ما تقاضای عاجزانه کرده‌بودند رخصت بفرماییم عساکر ظفر نمون همایونی ما به صوب طبرستان لشکر کشی نموده متجاسرین و یاغیان آن سامان را گوشمال دهند .

لهذا! حسب الامر همایونی ما ، عالیجاه نواب اشرف والا جناب جلالت مآب سلطان الوزرا عماد الاسلام و المسلمین ، امیر حسین خان رحمت آبادی- فرمانده کل عساکر همایونی همراه با رییس قورخانه مبارکه و عساکر قاهره افواج مقدسه ساخلوی علی آباد سفلی برای گوشمال یاغیان و متمردان و مفسدین مازنی که به اشتعال نایره حرب و قتال در ولایات تپورستان مشغول بوده اند به آمل و قلاع دیو سفید اعزام شدند

یاغیان و متمردان مازنی از خوف عساکر دلیر دیلمی به ارتفاعات نور و کجور و قله کاسونک‌و خاتون بارگاه و چین کلاغ گریخته و در قلاع خزروان مخفی شده اند و رعایای ما اینک در امن و امان بوده از مراحم ملوکانه ما بر خوردار شده ‌وبه دعا گویی‌ذات همایونی مشغول شده اند

جناب دولت مآب میرزا حسین خان رحمت آبادی پس از گوشمال متمردان آن سامان ، قصیده بالا بلندی سروده و فتحنامه ای به این شرح تقدیم درگاه ملائک سپاه همایونی ما کرده اند :

ای که فرمان تو ، دل و هم جان

وی که دستور تو ، هم این و هم آن

بهر مدحت قصیده ای گفتم

که بود نرم مثل بادنجان

دشمنانت همه گریزانند

بسوی شهر <ماز اندر آن>

این یکی گشت کشته در آمل

وان دگر ، در الاشت شد ویلان

گشت بابل خراب زنبورک

ساری از ضرب توپ شد ویران

من چه گویم ز شهر قائم شهر

که نباشد جحیم بد تر از آن

آمد اینجا نشست قنسل روس

ملتمس بود : بس کن آقا جان

هکذا آن سفیر عثمانی

نه ورا کفش بود نه تنبان

زدم و کشتم و فروهشتم

خود فرهاد میکند اذعان

الغرض ، این ز جاه و حشمت توست

که همی گشته دشمنت نالان

یاد بادا که وعده ها دادی

دست ما ، دامن تو ، گیلی جان

نقاشی از : علیرضا اسپهبد

All reactions:

2020

ایها الناس

آقا! به حرضت عاباس من در تمامی عمرم غیر از آن یکی دو بیت شعری که برای شهین و مهین و لیلا و زهره گفته بودم هرگز شعر دیگری نسروده ام .

در ایام نوجوانی یک روز که داشتم هی زور میزدم بلکه غزلی ، قصیده ای ، چیزی برای دختر همسایه مان بگویم مادر خدا بیامرزمان فهمید آمد دو‌بامبی کوبید روی کله مبارک مان و گفت : ای ریقوی مردنی ! حالا برای من آدم شده ای بجای درس خواندن نشسته ای شعر میگویی؟

این بود که هم عشق ‌‌و عاشقی از سرمان پرید هم شاعری از خاطرمان برفت ! اما دیروز پریروزها هنگام رانندگی دو‌باره طبع شعرمان گل کرد و یک فقره شعر حماسی! در باره مقام عظما سرودیم که جناب سعدی علیه الرحمه باید بیاید پیش ما تلمذ بفرماید !

حالا این شما ‌‌و این هم شعر آقای گیله مرد :

ایها الناس، بنده آقایم

روضه خوانم ، فقیه و ملایم

پدرم نیز روضه خوان بوده است

روضه خوان اند جد و آبایم

نکبت الدوله زمانه منم

میچکد نکبت از سرا پایم

پیش از اینها علی گدا بودم

رهبرم ، مفتی ام ، شهنشایم

تشنه خون و نشئه تریاک

بول و غایط بود سراپایم

شیخکی بوده ام به قم اندر

کهنه دزدی هماره رسوایم

خانه ام بوده دخمه ای ، اکنون

صاحب تخت و قصر و ویلایم

دوستدار نجات دین نبی

دشمن شاه و میر و کسرایم

من و اکبر دو یار غار بدیم

نیست با کوسه هیچ دعوایم

میخورم خون و میکشم تریاک

این دو هستند دین و دنیایم

در اوین خون خلق میریزم

من نه ملا ، که مار کبرایم

گیله مرد ار چه هجو ما گوید

گو بگو ! نیست هیچ پروایم

من اگر چه ولی امر شدم

در دل دوزخ است ماوایم

All reactions:

49Bijan Eftekhari and 48 others