تصویری دیده ام از خاکسپاری غریبانه یک شهروند بهایی در ایران که از شرم و درد نتوانستم نفس بکشم .
بهایی ها در ایران گورستان ندارند چون گورستان شان را با بولدوزر خراب میکنند. ناچار باید به کوه بزنند ومردگان شان را دور از چشم پاسداران جهل در سینه کوه به خاک بسپارند .
چاله عمیقی حفر میکنند .مرده را در آن میگذارند .روی تابوت بتون می ریزند تا دست مسلمانان به تن مردگان شان نرسد.سنگ مزار ممنوع است. اگر سنگی بگذارند میآیند می شکنند .
حوالی گورستان بی نام و نشان بهایی ها زباله دانی ساخته اند تا تحقیر و توهین را به نهایت برسانند .
این مردم گناه شان چیست؟ مگر شهروند آن سرزمین بلا زده نیستند ؟باورشان به آیینی دیگر چه ربطی به شما دارد ؟ آیا تهدیدی برای حکومت الهی شما هستند ؟ آنان که بر اساس مبانی آیین شان از هرگونه فعالیت سیاسی منع شده اند .
با دیدن این تصاویر ، یاد اردوگاههای مرگ نازی ها افتادم .یاد داخائو، یاد آشویتس، یاد تربلینکا.
مگر در آغاز آن شبیخون بلا نگفته بودید که دیو چوبیرون رود فرشته در آید ؟
فرشتگان تان همین ها بودند ؟خمینی و خامنه ای و خلخالی و لاجوردی و موسوی تبریزی و علم الهدی و رئیسی؟
وای به حال مردمان اگر دیو تان آمده بود .