آقای پرولتاریا !!

میگوید :رفیق مان که از دانشگاه برکلی فارغ التحصیل شده بود یکی دو ماهی قبل از انقلاب بار و بندیلش را بست وراهی ایران شد تا بقول خودش به خلق های تحت ستم ایران یاری برساند.
یکی دو ماه بعد از انقلاب، یک روز جلوی دانشگاه تهران چند تن از همان خلق های تحت ستم ! ریختند روی سرش و دک و دنده اش را چنان خرد و خاکشیر کردند که کارش به بیمارستان کشیده شد
یک روز ما هم پا شدیم رفتیم بیمارستان عیادتش . دیدیم زار و نزار روی تخت خوابیده است و با صورتی ورم کرده و دستی شکسته و چشمانی کبود از درد بخود می پیچد .
یکی از رفیقان مان بخاطر اینکه دلداری اش بدهد در آمد که : رفیق ! بابت این اتفاق بسیار متاسفم ، آنها یک مشت اراذل و اوباش بودند که توی هر انقلابی سر و کله شان پیدا میشود .
رفیق مجروح زخم خورده مان سری به نومیدی تکان داد و گفت :
کدام اراذل و اوباش بابا ؟ آنهاخود پرولتاریا بودند !خود خود پرولتاریا بودند !!

آقای سارق العلما رهبر میشود !

آقا ! به خدا به پیر به پیغمبر ما از سیاست و میاست سر در نمیآوریم . نان خودمان را میخوریم و گهگاه حلیم حاج میرزا آغاسی را بهم میزنیم . اما خدا بسر شاهد است این روز ها مطمئن شده ایم این آقای اکبر شاه بهرمانی  موسوم به سارق العلما برای لمیدن بر کرسی رهبری جمهوری نکبتی آدمخواران اسلامی خیز بر داشته است . میفرمایید چطور ؟ حالا خدمت تان عرض می کنیم :
- با توجه به خبر هایی که نشان میدهد آقای عظما همین امروز و فردا ست که قالب تهی بفرماید و راهی دوزخ بشود
- با توجه به مصاحبه اخیر این اکبر شاه سابق که میگفت امام خامنه ای عشق ایشان است
- با توجه به نامه ای که عده ای از روضه خوان های مجلس ملایان به همین آقای سارق العلما نوشته و از او خواسته اند خود را برای ریاست مجلس خبرگان نامزد کند ؛ هر کودک مدرسه نرفته الفبا نخوانده ای میفهمد که کاسه ای زیر نیم کاسه است و آن بالا بالاها خبر هایی هست
اما در این میان چه چیزی نصیب امت همیشه در صحنه خواهد شد ؟ هیچی ! آقای سارق العلما بر کرسی ولایت تکیه خواهد زد . ملت به خیابانها خواهند ریخت و رقصان و آواز خوانان شیر و شکلات و شیرینی و ساندیس پخش خواهند کرد . آقایان اصولگرایان سابق ماسک ها را از چهره ها بر خواهند داشت و به کاسه لیسی مشغول خواهند شد . و در این میان  با مرگ آن آخوندک روضه خوان معظم !مردم چند روزی فرصت خواهند داشت تن به آبهای دریای خزر بسپارند و دو باره روز از نو روزی از نو . این بار اما با رنگ و لعابی دیگر
آقا ! ما که گفتیم از سیاست چیزی نمیدانیم . شما را به دستان بریده حضرت عباس این فرمایشات امروز ما را در زمره شطح و طامات بدانید و فحش مان ندهید . قربان معرفت سرکار 

موسیخی !!
آقا ! ما اسم موسیقی ایرانی را گذاشته ایم مو سیخی ! حالا خدمت تان عرض میکنیم چرا ؟
آن قدیم ندیم ها - در دوره آن خدابیامرز -ما غیر ازشهیدی و بنان و مرضیه و سیما بینا به هیچ موسیقی دیگری گوش نمیدادیم .اززمانی هم که به فرنگستان آمده ایم اسم این بزن بکوب های جانگزا و روح خراش با آن شعرهای بند تنبانی اش را گذاشته ایم موسیخی ! چون آدمیزاد با شنیدن آنها همه موهای تنش سیخ میشود و بدنش کهیر میزند
یک جور موسیقی دیگر هم داریم که چیزی جز ناله و ندبه و ضجه و نوحه نیست و وقتی آدم گوش شان میدهد بیاد همه بدهکاری ها و بدبختی های گذشته و حال و آینده اش می افتد و حالا گریه نکن کی گریه بکن ! اینجور موسیخی را میگویند مدیحه گوی تباهی .
یک شلم شوربای دیگری هم داریم که آمیزه ای است از اشعارپست مدرن و سروده های شاعرانی همچون اثیر الدین اخسیکتی که نه شعرش را میتوان فهمید نه قار قار ماس ماسک هایش را
بگمانم شاملوحق داشت که میگفت ;
بر کدام جنازه زار میزند این ساز؟
برکدام مرده پنهان می گرید
این ساز بی زمان ؟
بگذار بر خیزد مردم بی لبخند
چه میکند این مدیحه گوی تباهی ؟

زیبا پرستان

یکی از فرقه های ایرانی که به حلول و تناسخ اعتقاد داشت فرقه " حلمانیه " منسوب به ابی حلمان الدمشقی است که اصلا ایرانی بود .
وی معتقد بود که خداوند در اشخاص زیبا حلول میکند و بهمین سبب پیروانش  به صورت زیبا سجده میکردند .
" تاریخ ادبیات ایران " - دکتر ذبیح الله صفا
** عجب !؟ پس ما عضو فرقه حلمانیه بودیم و خودمان خبر نداشتیم ؟

نقطه . ویرگول

آقا ! آدم که بد شانس باشد ؛ یک نقطه یا یک ویرگول کار دستش میدهد . اصلا ممکن است زندگی اش را این رو آن رو بکند . 

قدیم ها که ما مدرسه میرفتیم یکی از سرگرمی هایمان این بود که با همین نقطه سازی ها و ویرگول بازی ها ؛ روزهای کشدار و ملالت بار و بارانی را توی کلاس بگذرانیم . 

لابد شما هم آن جمله معروف یادتان میآید که : بخشش لازم نیست ؛ اعدامش کنید !

و ما می توانستیم با  حرکت یک ویرگول ناقابل ؛  آدم بیچاره محکوم به مرگی را نجات بدهیم و بنویسیم : بخشش ؛ لازم نیست اعدامش کنید !

آقا ! از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان  سی و چند سال پیش که ما توی بوئنوس آیرس ماست میخوردیم و سرنا میزدیم کم مانده بود یک " وای " نا قابل ما را به جنون بکشاند و زندگی مان را درب و داغان کند . 

ما اسم مبارک مان یک دنباله بی مسمای  " شیخانی " دارد که نشان میدهد ما از قبیله آدمخواران بازمانده عصر صفویان هستیم . گویا پدر جد پدر جد مان در دوران آدمخواران صفوی برای خودش کیا بیایی داشته و در رکاب نمیدانم کدامیک از این حرامزدگان شمشیر میزده است .ما از نوادگان همان چیگین ها و آدمخوارانیم و هر چند خودمان عرضه کشتن یک مورچه را نداریم اما اسم و بد نامی اش روی ما مانده است .

توی پاسپورت مان این نام بی مسمای  " شیخانی " را با یکدانه " وای " نوشته بودند : Sheykhani اما توی دیگر مدارک مان آن وای لامصب حرامزاده جایش را به یک " آی " بی پدر مادر داده بود و شده بود Sheikhani 

وقتی رفتیم اداره مهاجرت تا اجازه اقامت مان را بگیریم همین " وای " و " آی " دست بدست هم دادند و چنان پدری از ما سوزاندند که هفت هشت ماهی خون خون مان را میخورد و راه هم به جایی نداشتیم . هر چه هم برای میرزا قشم شم های اداره مهاجرت قسم و آیه میخوردیم که به پیر به پیغمبر این شیخانی بدون " وای " همان شیخانی با " آی " است به گوش شان نمیرفت که نمیرفت . ما هم که نه پای گریز داشتیم و نه دست ستیز مجبور شدیم تمامی مدارک مان را دوباره به ایران بفرستیم . دو باره ترجمه اش کنیم . دو باره بین وای و آی آشتی بر قرار کنیم . دو باره یکی از قوم و خویش ها را مجبور کنیم از شیراز به تهران برود و ساعتها جلوی وزارت امور خارجه توی صف بماند و آنها را به تایید یقنعلی بقال و مقامات معظم برساند و دوباره آنها را برایمان بفرستد بوئنوس آیرس .

بگمانم  نمرود بود یا یک " انسان خدا " ی دیگری که گویا لولهنگش خیلی آب بر میداشت و ادعای ملک الملوکی که سهل است بلکه ادعای خدایی میکرد . ناگهان پشه ای آمد ویکراست رفت توی دماغ حضرت آقا و دیگر هم بیرون نیامد و تا جناب آقای نمرود را به دوزخ نفرستاد دست از سرش بر نداشت . 

خدا بسر شاهد است یک ویرگول یا یک نقطه بی قابلیت هم ممکن است آدمیزاد را به مرز جنون بکشاند و همین بلایی را که سر جناب آقای نمرود آمده است سر آدم بیاورد . 

بیخود نیست که شاعر میفرماید : 

بخت گر خندان بود ؛ سندان به دندان بشکند . 

بخت نا فرجام را پالوده دندان بشکند .....!!

خلاصه اینکه : شما هم مواظب این ویرگول ها و نقطه های لعنتی باشید نکند یکوقت کار دست تان بدهند .

درس ریاضی

در کتاب معاد نوشته ايت اله دستغيب شيرازي ايشان از پيامبر اسلام نقل قول مي کنندکه رسول خدا فرمود:هر مومن که شهيد مي شود در بهشت قصري انتظارش را مي کشد که در ان قصر70حجره است و هر حجره داراي 70 تخت است و بر هر تختي 70 فرش گسترانده اند و بر هر فرشي 70 حوري نشسته و انتظار ان شهيد کشته شده در راه اسلام را مي کشد .با بررسي اين سخن و با يک ضرب ساده رياضي مي توان به اين نتيجه رسيد که بر طبق سخني که از رسول خدا نقل شده ،70 به توان 4 حوري يعني رقمي معادل 24,010,000(حدود 24 ميليون ) حوري بهشتي فقط در انتظار يک شهيد اسلامي مي باشد . با فرض اينكه هر كدام از فرشها 6 متر مربع باشد مساحت كل فرش ها مي شود 2,058,000 مترمربع با در نظر گرفتن 20% راهرو ها و راه پله و فضاهاي بدون فرش، مساحت كاخ 2,469,600 متر مربع به دست مي آيد.كه مي شود عمارتي با زير بناي 20000 متر در 20000 مترو 62 طبقه به ارتفاع 186 متر پر از حوري فقط براي يك شهيد اسلامي.

با فرض اينكه شهيد مورد نظر به هر حوري يك ساعت سرويس دهي نمايد بعد از 2,740 سال كار بدون وقفه نوبت به آخرين حوري مي رسد.

ولی از من میشنوید نقد را وِل نکنید و نسیه را بچسبید

و به قول خیام

خیام اگر زباده مستی خوش باش با ماه رخی اگر نشستی خوش باش
چون عاقبت کار جهان نیستی است انگار که نیستی؛ چو هستی خوش باش

و به قول ایرج میرزا

لب آب و می ناب و دلبر نیکو سرشت ای به تخمم که نرفتم به بهشت

آدم داریم تا آدم .....

یکی از یکی پرسید : اسمت چیست ؟
گفت : رحمان ! خودت اسمت چیست ؟
گفت : عبد الرحمان
گفت : درست شد . قوم و خویش در آمدیم .  عبدش ول ؛ الرحمانش سر بسر !
این را گفتم تا یکی دو تا داستان برایتان بگویم بلکه حوصله تان سر نیاید .

در افغانستان ؛ یکی از بندگان به به گوی ببوی حضرت باریتعالی - از آن آدم های آسمان جل آس و پاسی که زمین فرش شان است و آسمان لحاف شان و از زور بی کفنی زنده اند - دختر هفت ساله خود را بعنوان خمس  به ملای هفتاد و چند ساله روستایش بخشیده است و  گفته است دست ما دامن شما  روز قیامت !!
این آقای مستضعف الممالک  به خبر نگار بی بی سی گفته است : چون آهی در بساط نداشتم تا خمس امسالم را کار سازی کنم  دختر هفت ساله ام را به ملای ده داده ام تا در آن دنیا شفیع گناهانم بشود و مرا به  روضه رضوان برساند .
ناصر خسرو حق داشته است که میگفت :
ز دانا مویی ارزد بر جهانی
نیرزد صد سر نادان به نانی

در امریکا اما ؛ یک خانم هشتاد و چند ساله امریکایی بنام  " روث " یک میلیون دلار از دارایی خود را به یک مجله ادبی در شیکاگو بخشیده است تا این مجله که در آستانه تعطیلی بود  از انتشار باز نماند .
سر دبیر مجله میگوید : خانم روث در یکی دو سال گذشته تعدادی از شعر ها و سروده های خود را برای ما فرستاده بود که هیچکدام شان در مجله ما چاپ نشدند

در ایران اما ؛ پدر همسرم - جناب آقای حاج علی اصغر خان - تمامی ملک و املاک و خانه و زندگی و پول و طلا و جواهراتی را که طی هفتاد سال عمرش فراهم کرده بود یک قلم به آقای حسین بن علی علیه السلام  بخشید تا در آن دنیا شفیع گناهانش بشود و یکی از غرفه های چهار نبش بهشت را با حور و غلمان برایش فراهم کند .
جالب اینجاست که بیچاره پدر همسر من در تمامی عمرش غیر از نماز و روزه و ذکر و زیارت و اشک ریزی برای شهیدان کربلا  هیچ گناه دیگری مرتکب نشده بود !
مولانا حق دارد که میگوید :
آب از سر تیره است ای خیره خشم
پیش تر بنگر ؛ یکی بگشای چشم .

جهان را به آهن نشایدش بستن

این شعر را ناصر خسرو قبادیانی  - آن آواره یمگانی - بیش از هزار سال پیش سروده است که میفرماید : به ضرب توپ و تانک و موشک و چاقوکشان جان بر کف نمیتوان مملکت را اداره کرد . بخوانید : 

به چشم نهان بین  نهان جهان را 

که چشم عیان بین نبیند نهان را 

نهان در جهان چیست ؟ آزاده مردم 

ببینی نهان را نبینی عیان را 

جهان را به آهن نشایدش بستن 

به زنجیر حکمت ببند این جهان را 

مخور انده خان و مان  چون نماند 

همی خان و مان تو سلطان و خان را 

به خاک کسان اندری ؛ پست منشین 

مدان خانه خویش خان کسان را 

نام ها .... شهرها
داشتم با خودم فکر میکردم که اسم های آدمها رابطه تنگاتنگی داردبا سرزمینی که در آن بدنیا آمده اند
مثلا نام هایی چون بیوک ، احد ، اروج ، قارداشعلی ، الله وردی، اولدوز و امثالهم که در نواحی آذربایجان بکار میرود اصلا در صفحات شمالی ایران وجود ندارد، در عوض در مناطق شمالی ایران نام هایی همچون گل آقا ، گداعلی ، بمانی ، گلنسا ، آفاق و امثالهم مرسوم است که در دیگر شهرهای ایران وجود ندارد 
این هم از کشفیات امروز آقای گیله مرد

واو.....
آقا ! ما از این حرف " واو " بدمان میآید ، بدجوری هم بدمان میآید
آدمیزاد بایک حرکت ناگهانی این واو لعنتی در یک چشم بهم زدنی از " فرودست " به " فرا دست " تبدیل میشود اما انگاری این واو پدر سوخته نمی خواهد کون مبارکش راتکان بدهد ! 
آی ...ای واو بی صاجب مانده ! نمیشود تکانی به خودتان بدهید تا میلیون ها فرو دست وامانده به " فرا دست " تبدیل بشوند ؟
الهی زیر ارابه اجل بروی ای واو بی پدر و مادر حرامزاده !