درخت ها

به پدرم میگفتم : پدر جان ! بیا امریکا پیش ما ؛ بیا چند ماهی بمان و برگرد . میبرمت هاوایی ! میبرمت لاس و گاس !

میخندید و میگفت : پسرجان ! پس این دار و درخت هایم را چیکار کنم ؟

انگاری دار و درخت ها یش را به جانش بسته بودند

امروز که داشتم یاد داشت های ژوزه ساراماگو نویسنده پرتغالی را میخواندم دیدم پدر بزرگ او هم حال و هوای پدرم را داشت :

«پدر بزرگ من - خوک چران و قصه گو - چون حس میکرد نزدیک است مرگ به سراغش بیاید جانش را بگیرد ؛ به حیاط میرفت با درخت ها یکی یکی خدا حافظی میکرد ؛ در آغوش شان میگرفت و اشک میریخت ؛ چون میدانست دیگر آنها را نمی بیند ....»

پدرم هم با درخت ها حرف میزد . با درختان سیب، انار ، انجیر، عناب ، گلابی و گردو.

ناز و نوازش شان می‌کرد

همه شان رابا دستان خودش کاشته بود

نمیدانم آیا فرصت خدا حافظی با دار و درخت هایش را یافت یانه؟

با ما که نیافت

See insights and ads

Boost post

All reactions:

146Nasser Darabi, Farrokh RiazSadri and 144 others