دنبال کننده ها

۶ فروردین ۱۴۰۳

مادر ایرانی

پسرم بیمار شده بود. سرفه می‌کرد. میگفت یکی دو‌باری هم استفراغ کرده است .
مادرش تلفن کرده بود و داشت برایش نسخه پیچی میکرد . با لهجه غلیظ شیرازی قربان صدقه اش میرفت و می‌گفت :
الهی فدات بشم. لباس گرم بپوشی ها! غذاهای چرب نخوری ها. فلان قرص را حتما بخوری ها. اگر خوب نشدی برو داروخانه ، فلان شربت را بگیر روزی سه بار صبح و ظهر و شب یک قاشق غذا خوری بخور . فراموش نکنی ها!
من داشتم در حال رانندگی به حرف هایش گوش میدادم و میخندیدم.
پسرم خودش پزشک است
May be an image of 2 people
See insights and ads
Boost post
All reactions:
Siavash Roshandel, Masoud Momen and 80 others

By -

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

  • کوفیان کفش مرا دزدیدند !
    آن قدیم ندیم ها ؛ در دوره آن خدا بیامرز  _ یعنی زمانی که همین آ سید علی گدای روضه خوان دو زار میگرفت و بالای منبر سر امام حسین را می برید و...
  • گويا فضا نوردان بر ماه ريده بودند ...!!!
    دوازده سال از خاموشی دوست شاعرم - ابوالحسن ملک - گذشته است . با ياد اين طنز پرداز ميهن مان ؛ يکی از سروده هايش را برای تان نقل می کنم . : تص...
  • لوطی پای نقاره
    لوطی پای نقاره می پرسد : آقای گیله مرد ! می‌شود بفرمایید شما چیکاره هستید ؟ میگوییم: سرنا چی کم بود یکی هم از غوغه آمد ؟برای چه میخواهی ...