لعل شکنان

سعدی میفرماید :

سنگی به چند سال شود لعل پاره ای

زنهار تا به یک نفس اش نشکنی به سنگ

من وقتی وارد این صفحات مجازی میشوم انگار وارد میدان جنگ شده ام . دور و برم را می پایم مبادا از اینهمه نیزه و خنجر و شمشیر و توپخانه نفرت و خشم و دشنام، چشم زخمی هم بمن برسد و مرا از پای در آورد .

در این صفحات دیگر از « پارسای سلیم و نیکمرد حکیم» نشان و نشانه ای نیست و همگان انگار خوی بهائم گرفته ، همچون پهلوانی تروشروی و تلخ گفتار و بد خوی و خیره رای، بجان هم افتاده و چون گرگان گرسنه به دریدن هم مشغولند .

عبید زاکانی میگوید : یکی پیش طبیب رفت که موی ریشم درد میکند

طبیب پرسید چه خوردی؟

گفت: نان و‌ یخ

طبیب گفت : برو‌بمیر که نه دردت به درد آدمی میماند نه خوراکت.

حالا حکایت ما جماعت ایرانی است که هیچ کارمان شبیه آدمیزاد نیست و تنها هنرمان این است که پتکی به دست گرفته و به لعل شکنی مشغولیم .

و در این میدان ، ما قبیله اهل قلم ، همچون پروانه ای هستیم در مشت

چه آسان می‌توان ما را کشت

See insights and ads

Boost post

All reactions:

7Farough Amiri, Aryan Abkenar and 5 others