گيله ‌مرد : ما نیز مردمی هستیم

۲۲ آذر ۱۴۰۲

ما نیز مردمی هستیم

من سالیانی چند در آرژانتین زیسته ام ، با زبان و فرهنگ گستره ای بنام امریکای لاتین آشنایی نسبی دارم .
در آرژانتین دیده ام چگونه مردمان آن سرزمین بزرگان خود را پاس میدارند . کوچه ای و خیابانی نیست که بنام قهرمانان ملی و بزرگان ادب و فرهنگ شان نامگذاری نشده باشد .
در شیلی ، دو‌تن از نویسندگان و شاعران آن سر زمین جایزه ادبی نوبل گرفته اند : خانم گابریلا میسترال ، و آقای پابلو نرودا

خانم گابریلا میسترال که در دهکده دور افتاده ای در شیلی به دنیا آمده بود از نو جوانی شروع به آموزگاری کرد . بعدها نماینده شیلی در سازمان ملل شد و در سال ۱۹۴۵ بخاطر نوشتن داستان معروف « دعا برای آنها که خودکشی کردند » برنده جایزه نوبل شد 
پابلو نرودا  اما شاعر نوگرای شیلی عضو حزب کمونیست آن کشور بود 
نرودا در زمان جنگ های داخلی اسپانیا کنسول شیلی در مادرید بود . همانجا بود که با گارسیا لورکا شاعر انقلابی اسپانیا که بعدها توسط رژیم فرانکو تیرباران شد دوستی یافت 
بسال ۱۹۴۶به دنبال سرکوب جنبش کارگری شیلی از آن کشور گریخت و با اسب به آرژانتین رفت .
در بوئنوس آیرس با ‌نویسنده گواتمالایی میگل آنخل آستوریاس - که بعد ها برنده جایزه نوبل شد - آشنا شد و چون از نظر قیافه شباهت هایی با آستوریاس داشت با پاسپورت او به فرانسه رفت 
بسال ۱۹۷۰  نامش بعنوان نامزد ریاست جمهوری مطرح شد اما او از سالوادر آلنده حمایت کرد .
نرودا بسال ۱۹۷۱ برنده جایزه ادبی نوبل شد و بسال ۱۹۷۳ چند  روزی پس از کودتای ژنرال پینوشه و قتل سالوادر آلنده به بیماری سرطان در گذشت .

اگر شما به شیلی بروید خیابان‌ها و بنیادها و مراکز علمی و ورزشگاهها وموزه های بسیاری را می بینید که بنام گابریلا میسترال یا پابلو نرودا نامگذاری شده و کسی نمیرود سنگ قبر نرودا را بشکند به این بهانه که او‌در تمامی عمرش یک کمونیست باقی مانده بود .
مردم به داشتن چهره هایی همچون گابریلا میسترال ‌و پابلو نرودا افتخار میکنند و آنها را به اشکال مختلف میستایند  .

در ایران هم ، پیش از این طاعون اسلامی ، از دوران رضا شاه به همت بزرگمردانی همچون محمد علی فروغی و علی اصغر حکمت و داور و ملک الشعرای بهار و دیگران ، نام بسیاری از خیابان ها بنام بزرگان و‌مشاهیر ایران نامگذاری شد. از جمله ناصر خسرو ،سعدی، رودکی، حافظ ، نظامی و فردوسی . و دیدیم که بیمارستان ها و مراکز پزشکی کشور هم نام هایی چون  پورسینا و رازی داشته اند
حالا در این دوران نکبت ، در آن جغرافیای زوال ، نام هایی چون فضل الله نوری و کاشانی و شریعتی و کلاهدوز و ولیعصر و ابو حمار و ابو جمال و ابو پشمک شامی بر پیشانی خیابان ها می درخشد و نیکان و بزرگان سرزمین مان همچون محمد علی فروغی و پور داود و شاملو و ایرج افشار سنگ قبرشان حتی ازآسیب پتک های فرهنگمداران ! در امان نمانده است .
براستی که : ما نیز مردمی هستیم