نامه غزالی به سلطان سنجر

محمد غزالی از فیلسوفان عصر سلجوقی در نامه هایی که به سلطان سنجر نوشته تصویری دلخراش از وضعیت معیشتی ایرانیان آن عصر بدست میدهد که جور و ستم غارتگرانه ترکمانان سلجوقی را بخوبی بیان میکند .

او در نامه ای به سلطان سنجر چنین نوشته است :

" ....مردان طوس پراکنده و سوخته ی ستم بسیار شده اند . امسال بی آبی غله تباه کرد .دار و درخت خشک شد . بر ایشان رحمت کن . خدای تعالی بر تو رحمت کند . گردن مسلمانان از بار محنت گرسنگی بشکست . چه باشد اگر گردن ستوران تو از طوق زر و سیم نشکند ...."

غزالی در نامه دیگری به سلطان سنجر می نویسد :

" ...روستاییان را چیزی نمانده مگر پوستینی و مشتی عیال گرسنه و برهنه . اگر رضا دهد که از پشت ایشان پوستین باز کنند تا زمستان برهنه و با فرزندان در تنوری روند رضا ندهد که پوست شان بر کنند .اگر از ایشان چیزی خواهند همگان بگریزند و در میان کوهها هلاک شوند . این پوست باز کردن باشد ..."

گویی سرنوشت میهن ما با خون و شقاوت و نامردمی و تباهی سرشته است و انگار تا بوده چنین بوده است . پس بی جهت نیست که سعدی میگوید : بنیاد ظلم در جهان اندک بود هرکس آمد بر آن مزید کرد تا بدین غایت رسید

 Cartoon by : Tjeerd Royaards

See insights and ads

Boost post

All reactions:

71Nasrin Zaravar, Mina Siegel and 69 others