یکبار پریرویی - نیمه امریکایی نیمه هندی- آمد سراغ ما که بیا به سلک ترسایان در آ!
نگاهی به قد و قامتش انداختیم و گفتیم:
حیف شما نیست با چنین صورت و سیرت زیبایی چنین مهملاتی را زور چپان میکنی؟
چرا نمیآیی برویم کرانه اقیانوس ، آسمان و ماه و ستاره ها را تماشا کنیم شاید بتوانی در دلم جایی بیابی؟
چند تا از همان آیات آسمانی بگوشم خواند و کتاب مقدسی بدستم داد و وعده داد فرصتی دیگر ببارگاه ما بیاید و با هم به تماشای ستاره ها برویم!
هنوز نیامده است
پس لعنت به همان شیطان رجیم ( چرا نمیگوییم شیطان رحیم؟ او که از جناب باریتعالی گشاده دست تر و مهربان تر است)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر