نعره بر آریم ؟
یا به سکوتی بلند تن بسپاریم ؟
مرگ در آن هست
هست در این نیز
لیک به یکباره آن و زود رس ؛ اما -
این دگری خود به هول و خفت و تدریج .......
اینهمه ادبار و ننگ و نکبت و غم را
نعره بر آریم ؟
یا به سکوتی بلند تن بسپاریم ؟
مسئله این است .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر