گيله ‌مرد

۲۱ آذر ۱۴۰۲

سعدی و جنگ

بالاخره ما نتوانستیم از پس اینهمه سال تکلیف مان را با این آقای« ابو محمد مشرف الدین مصلح بن عبدالله بن مشرف » روشن کنیم . بالاخره نفهمیدیم این عالیجناب زنگی زنگی است یا رومی رومی!
وقتی غزل های عاشقانه اش را میخوانیم میگوییم خدایا ،خداوندا ،پروردگارا،  ایزدا ، روزی رسانا ، خالقا ، مگر میشود آدمیزادی از خطه شیراز پابشود و چنان غزل هایی بسراید که انس و جن در صلابت و زیبایی سخنش حیران بمانند ؟
مگر میشود نصایح حکیمانه و پند های مصلحانه اش را شنید و لب به دندان حیرت نگزید؟
پس چگونه است که همین سعدی انسانمدار گهگاه یهود و گبر و ترسا را به باد دشنام میگیرد و مرگ شان را آرزو میکند؟
مگر میشود از جنگ یهود و نصارا  دلخوش بود و به خویشتن تهنیت گفت و چنین سرود ؟ 

سپاس دار خدای لطیف دانا را 
که لطف کرد و به هم بر گماشت اعدا را 
همیشه باد خصومت جهود و ترسا را
که مرگ هر دو طرف تهنیت بود ما را 

اگر امروز سعدی زنده بود در جنگ بین آذربایجان و ارمنستان و جنگ بین حماس و اسراییل جانب چه کسی را میگرفت ؟
آیا  از جنگ میان مسلمانان و مسلمانان ( یعنی آنچه که در یمن و لیبی و سودان  و افغانستان و سوریه و‌عراق میگذرد ) جانبداری میکرد و میگفت : ز هر طرف که شود کشته نفع اسلام است ؟
آنوقت آن شعارهای انسانمدارانه اش که « بنی آدم اعضای یک پیکرند » چه توجیهی داشت؟

آقا! راستش را بخواهید ما با غزلیات عاشقانه حضرت سعدی شیرازی  از عالم ناسوت به عالم جبروت و لاهوت و ملکوت پرواز میکنیم اما نصایح متشرعانه جناب ابو محمد مشرف الدین مصلح بن عبدالله بن مشرف - هر چند نام دیگرش سعدی شیرازی باشد - حال مان را به هم میزند  .

باید بنشینم کتابی در باب « بد آموزی های دیوان سعدی » بنویسم .

May be an illustration of 1 person

See insights and ads

All reactions:

Mort Shahmir, Mina Siegel and 55 others

مطلب از اینقرار  است :
چیزی  فسرده است و نمیسوزد 
امسال 
در سینه 
در تنم

الف- بامداد

May be an image of 1 person and eyeglasses

See insights and ads

All reactions:

Farhad Ghasemzadeh, Mina Siegel and 101 others

۲۰ آذر ۱۴۰۲

لعل شکنان

سعدی میفرماید :
سنگی به چند سال شود لعل پاره ای 
زنهار تا به یک نفس اش نشکنی به سنگ

من وقتی وارد این صفحات مجازی میشوم انگار وارد میدان جنگ شده ام . دور و برم را می پایم مبادا از اینهمه نیزه و خنجر و شمشیر و توپخانه نفرت و خشم و دشنام،  چشم زخمی هم بمن برسد و مرا از پای در آورد . 

در این صفحات دیگر از « پارسای سلیم و نیکمرد حکیم» نشان و نشانه ای نیست و همگان انگار خوی بهائم گرفته ، همچون پهلوانی تروشروی و تلخ گفتار و بد خوی  و خیره رای، بجان هم افتاده و چون گرگان گرسنه به دریدن هم مشغولند . 

عبید زاکانی میگوید : یکی پیش طبیب رفت که موی ریشم درد میکند 
طبیب پرسید چه خوردی؟
گفت: نان و‌ یخ 
طبیب گفت : برو‌بمیر که نه دردت به درد آدمی میماند نه خوراکت.
حالا حکایت ما جماعت ایرانی است که هیچ کارمان شبیه آدمیزاد نیست و تنها هنرمان این است که پتکی به دست گرفته و به لعل شکنی مشغولیم .

 و در این میدان ، ما قبیله اهل قلم ، همچون پروانه ای هستیم در مشت
چه آسان می‌توان ما را کشت

May be an image of text

See insights and ads

All reactions:

Farough Amiri, Aryan Abkenar and 5 others

شهبانو و من

من خانم فرح پهلوی شهبانوی پیشین ایران را دوست میدارم .در دوران خبرنگاری ام یکی دو سفر با ایشان به گیلان و اینجا و آنجای ایران  رفته ام. وقار و متانت و  مردم دوستی اش را دوست میداشته ام 
 دلم میخواهد ملکه پیشین سرزمینم همانگونه که بود در ذهن وضمیرم باقی بماند . یعنی زنی اهل هنر . اهل فرهنگ . ‌و بدور از غوغای غوغاییان. بدور از تباهی های اهل قدرت .

من اگر امروز یکی از نزدیکان و‌ مشاوران ایشان بودم توصیه میکردم از غوغای قبیله غوغاییان فاصله بگیرد همانگونه که همسر ملک حسین پس از مرگ شوهرش همه قال و‌مقال های دربار و‌درباریان را وانهاد و به زندگانی بی دغدغه و بی هیاهو پناه برد.

دلم میخواهد ملکه  پیشین سرزمینم جایگاه تاریخی خود را همچنان  بعنوان هاتف فضیلت حفظ کند و در دامچاله فرصت طلبان و کجروان بله قربان گویی  نیفتد که  یا مردمانی بی مقدارندیا قلندرانی ستمگر  و شکارچیان هستی ملت ، و آرمانی ندارندجز اینکه کاسه آز و طمع خویش پر سازند و به هر گنجی که ایمن پندارند بسپارند

See insights and ads

All reactions:

Nasrollah Pourjavady, Naghi Pour and 42 others