هر کسی را که بخت برگردد

( آقا ! ما قصد داریم شما را بخندانیم . از این قیافه های عنق منکسره و «عبوسا قمطریرا » هم خسته شده ایم . گاهی بیماری مان را بهانه میکنیم میزنیم به صحرای کربلا قلم را می گریانیم شما را نیز . حالا می خواهیم شما را بخندانیم فلذا با اجازه از محضر مبارک جناب فیس بوق و حضرت زبرجد ! یادداشت یکی دو سال پیش مان را که بازهم در باره قولنج و شقاقلوس و این حرف هاست اینجا میگذاریم تا پیش از آنکه حکومت اسلامی ایران با حکومت اسلامی پاکستان و امارات اسلامی افغانستان دست به یقه بیشتری بشود و دامنه این کشمکش های اسلامی به حکومت اسلامی ترکیه و حکومت اسلامی سودان و نمیدانم حکومت اسلامی چیچن و حکومت اسلامی عربستان سرایت کند خنده ای بر لبان تان بنشانیم . حالا اگر خنده تان نمیگیرد لابد یک عیب و ایرادی در وجود مبارک تان است . ما بی تقصیریم )

——————————

آدمی را که بخت برگردد

شب که داشتیم می خوابیدیم سالم سالم بودیم ها !صبح که پا شدیم دیدیم شانه سمت راست و پای سمت چپ مان را نمی توانیم تکان بدهیم

با خودمان گفتیم یعنی سکته ای مکته ای چیزی کرده ایم ؟ ما که هزار جور قرص و دوا می خوریم تا زبانم لال رویم به دیوار یکوقت شبی نصفه شبی همینطور قضاقورتکی به رحمت خدا نرویم ، حالا این درد شانه و این فلجی پای چپ مان از کجا آمده؟

یک خورده توی رختخواب پای مان را میمالیم و ترس مان ور میدارد وبه خودمان میگوییم آمدیم این پای چپ مان نامردی کرد و نخواست از این پس ما را به سفر خاک ببرد حالا توی این کوه و کوهسار چه خاکی باید توی سرمان بریزیم؟ چطوری از این پله ها بالا پایین برویم ؟ چطور برویم تماشای آهوها و بوقلمون ها و بلدرچین ها ؟ یعنی باید سوار صندلی چرخدار بشویم ؟ آنوقت چطوری از این تپه ماهور ها بگذریم ؟ اینجاکه رستم دستان کمان می اندازد .

بد شانسی را می بینید آقا ؟ پس بیخود نیست که از قدیم ندیم ها گفته اند :

هر کسی را که بخت برگردد

اسبش اندر طویله خر گردد !

به زن مان گفتیم : زن جان ! انگاری ما داریم فلج میشویم ! این پای چپ مان را نمی توانیم تکان بدهیم. یک قولنجی هم گرفته ایم که اب و ابن مان را بیاد مان میآورد و چنان دردی میکند که مپرس !نکند میخواهیم برویم عرش اعلی خدمت حضرت باریتعالی؟

زن مان که الحمد الله مثل همه ایرانی های عزیز روانشناس و هوا شناس و متخصص بیماری های ریوی و قولنج و شقاقلوس و ایضا کارشناس امور فضایی و دریایی و ارضی و سماوی و تحت الارضی است در آمد که : لابد دیشب بد خوابیده ای قولنجی چیزی گرفته ای . اینجا روی این صندلی بنشین گردنت را سیصدو شصت و هفت بار به راست و سیصد و نوزده بار به چپ بچرخان خوب خوب میشوی !

ما قبل از اینکه به «گردن چرخان » بپردازیم یاد آن داستان شیخ اجل افتادیم که :

« بی دست و پایی هزار پایی بکشت. صاحبدلی بدید و گفت : سبحان الله ! با هزار دست و پای که داشت چون اجلش فرا رسید از بی دست و‌پایی نتوانست گریخت.»

گفتیم نکند ما هم همچون آن هزار پای مظلوم به مرگ مفاجات در گذریم ؟ علی ایحال بنا بفرموده عیال مربوطه روی صندلی نشستیم و گردن مان را هفتصد و هفده بار به راست و نهصد و هشتاد و شش بار به چپ چرخاندیم بلکه شفا پیدا کنیم اما نه تنها قولنج مان خوب نشد بلکه پای راست مان هم شروع کرد به زق زق زدن ‌و کم مانده بود آن یکی هم از کار بیفتد . حالا اگر مادر زن مان زنده بود و اینجا بود فورا میرفت یک عالمه عرق شاتره و عرق خار شتر و نمیدانم عرق نعناع و عرق بیدمشک و عرق اسطو خودوس و عرق خار خاسک وعرق آویشن و عرق چهل گیاه و عرق بابا کرم و عرق رازیانه و عرق یونجه و عرق بابونه فراهم میکرد و بهمراه شنبلیله و پنیرک و عناب و سنبل الطیب و گل گاو‌زبان و پرسیاوشان به خوردمان میداد ‌‌درد مان را درمان میکرد اما اینجا در این سگستان و سنگستان غیر از ودکای اسمیرنوف روسی - که آنهم این روزها به سختی گیر میآید و حکم کیمیا پیدا کرده - و ویسکی اسکاچ بلاک لیبل اسکاتلندی چیز

دیگری گیرمان نمی آید

چطور است حالا که خلایق دارند برای خودشان یک «ولی امر » تازه ای می تراشند و ماجرای وکالت و‌کفالت بالا گرفته است تا کسی وکیل وصی مان نشده است برویم یکی دو استکان از همان ویسکی اسکاتلندی بالا بیندازیم بلکه این قولنج و شقاقلوس مان درمان شد و نفسی به راحتی کشیدیم و دوباره آمدیم اینجا خدمت تان به پرت و‌پلا نویسی ؟

البته این را هم بگوییم ها ! ما از اول هم چیزی مان نبود !

جای تان خالی دو سه گیلاس از همان ام الخبائث پرولتاریایی خوردیم هوش و حواس مان آمد سر جایش و قولنج و شقاقلوس هم پرید ‌و رفت

آقا! شما به این ندبه ها و‌ناله های گاهگاهی مان زیاد اعتنا نکنید

عیال مان وقتی ناله ها ی مان را می شنود میگوید : خودت را لوس نکن !

راست هم میگوید والله!

See insights and ads

Boost post

All reactions:

108Nasrin Zaravar, Mina Siegel and 106 others

پری آلبالویی با غمباد

زن : - والله ؛ شوهر من که مهمونی برو نبود ؛ با غریبه که هیچوقت خدا برو بیا نکرد . با خود ما هم به زور حرف میزد .

آخه نمیدونید آقا !ما هر چی خواستیم بخریم ؛ بپوشیم ؛ بخوریم ؛ گفت : " اندازه گلیم تون پاتون رو دراز کنین ؛ به گروه خونی تون نگاه کنین "

بابای همین نوه ام که به خواستگاری دخترم آمده بود ؛ قبول نمیکرد . می گفت : " طرف مهندسه ؛ به گروه خونی ما نمی خوره "

گفتم : " ای بابا ؛ پدرت خوش ؛ مادرت خوش ؛خب دختر تو هم لیسانسه "

دختر ها تا حالا تو روی باباشون وا نیستاده بودن . دخترم همون شب تمام کتاب هاش رو گذاشت جلوی باباش که داشت سیب پوست می کند .گفت : به این کتابها چه گروه خونی ای میخوره ؟ بگو فردا یکی همین اندازه پیدا کنم .

توی صورتم زدم گفتم : حیا کن دختر ! کشیدمش کنار . گفتم الآنه که بزندش . عقب عقب توی اتاق بردمش .

ول کن نبود . از توی اتاق داد میزد " فکر میکنی گروه خونیت " او " منفی یه. خوب فکر کن . ولی مال من آ- ب مثبته . آ- ب مثبت . آ-ب مثبت به تمام گروه خونی های دنیا می خوره ...

« مریم عباسیان »

طرح از : میترا نهرینی

See insights and ads

Boost post

All reactions:

106Hanri Nahreini, Sheila Ziarati and 104 others

مردان خدا

جلوی خانه مان دو تا جوان هفده هیجده ساله تر و تمیز با پیراهن سپید و کراوات ایستاده بودند انتظار ما را می کشیدند

ما داشتیم از بیمارستان بر میگشتیم و حال و احوال چندان خوشی نداشتیم

همینکه از ماشین پیاده شدیم جوانک ها بسوی مان آمدند و خواستند کمک مان کنند خرت ‌‌پرت هایی را که در سوپر مارکت خریده بودیم از توی صندوق ماشین در بیاورند

تشکری کردیم و گفتیم : راضی به زحمت شما نیستیم

یکی از جوانک ها در آمد که : شما آقای فلانی هستید؟

با حیرت گفتم : شما اسم مرا از کجا میدانی؟

گفت : خودتان تقاضا کرده اید با یک میسیون مذهبی ملاقات کنید !

خندیدم و گفتم: جوان ! نمیدانم چه کسی شوخی اش گرفته و سر به سرتان گذاشته است اما ما سالهاست با خدا و‌پیغمبرانش قهریم .بیخودی وقت تان را تلف نکنید

طفلکی ها تیر شان به سنگ خورد

See insights and ads

Boost post

All reactions:

12Mahmood Moosadoost, Assad Moznabi and 10 others