آلما جونی

امروز تولد دخترم آلما جونی است.

آلما جونی در سادگی و بی پیرایگی همتا ندارد.

اگرچه خودش مادر است اما آنچنان زلال و بی شیله پیله است که گویی از مرزهای کودکی پا فراتر نگذاشته است.

یکساله بود که در آن هنگامه گریز ناگزیر به بوئنوس آیرس کوچیدیم ؛ در بوئنوس آیرس به کودکستان رفت ؛ زبان اسپانیولی آموخت ؛ پنجساله بود که به امریکا کوچیدیم ؛ اینجا زبان انگلیسی آموخت و اسپانیولی از یاد برد؛ در کالیفرنیا به مدرسه و دانشگاه رفت ؛ لیسانس و فوق لیسانس گرفت ؛ در دانشگاه ارواین یکسالی عمر گذاشت تا دکترایش را بگیرد اما به ورطه عشق افتاد و دانشگاه را رها کرد ؛ ازدواج کرد ؛ معلم دبیرستان شد ؛ بچه دار شد ؛ چندی معلمی را رها کرد و اکنون همچنان معلم و مادر است: مادر نوا جونی یازده ساله و آرشی جونی نه ساله .

تولدت مبارک دخترم، اگرچه مادر شده ای اما همچنان کودک بمان . پاک و زلال و بی پیرایه . همچون دیروز ، همچون اکنون و همچون همه سال ها .

+9

See insights and ads

Boost post

All reactions:

149Parviz Sadrian, Nasser Darabi and 147 others

درخت ها

به پدرم میگفتم : پدر جان ! بیا امریکا پیش ما ؛ بیا چند ماهی بمان و برگرد . میبرمت هاوایی ! میبرمت لاس و گاس !

میخندید و میگفت : پسرجان ! پس این دار و درخت هایم را چیکار کنم ؟

انگاری دار و درخت ها یش را به جانش بسته بودند

امروز که داشتم یاد داشت های ژوزه ساراماگو نویسنده پرتغالی را میخواندم دیدم پدر بزرگ او هم حال و هوای پدرم را داشت :

«پدر بزرگ من - خوک چران و قصه گو - چون حس میکرد نزدیک است مرگ به سراغش بیاید جانش را بگیرد ؛ به حیاط میرفت با درخت ها یکی یکی خدا حافظی میکرد ؛ در آغوش شان میگرفت و اشک میریخت ؛ چون میدانست دیگر آنها را نمی بیند ....»

پدرم هم با درخت ها حرف میزد . با درختان سیب، انار ، انجیر، عناب ، گلابی و گردو.

ناز و نوازش شان می‌کرد

همه شان رابا دستان خودش کاشته بود

نمیدانم آیا فرصت خدا حافظی با دار و درخت هایش را یافت یانه؟

با ما که نیافت

See insights and ads

Boost post

All reactions:

146Nasser Darabi, Farrokh RiazSadri and 144 others