چکمه هفت هزار دلاری

رفتیم ویرجینیاسیتی. شهری با قدمت دویست ساله .با همان شکل و شمایل شهرهای دویست سال پیش .

بر فراز بالکن رستورانی نشستیم آبجو خوردیم . چه هوای دلپذیری داشت و چه آبجوی دلپذیر تری.

گذارمان افتاد به فروشگاهی که چکمه و کلاه میدوخت و میفروخت. از آن چکمه ها که کابوهای امریکایی به پا میکردند و‌میکنند .

از آن شاپو ها که گاوچرانان امریکایی بر سر میگذارند. از آن چکمه ها که هنوز مردمان تگزاس بپا میکنند

نگاهی به یکی از شاپو ها انداختیم و پرسیدیم : چند ؟

گفت: پانصد ‌وپنجاه دلار !

برق از کله مان پرید! رفتیم دو قدم بالاتر به تماشای چکمه ها و پای افزارهای رنگین . هر یک به شکلی و‌ رنگی.

خواستیم قیمت شان را بپرسیم . گفتند : لیست قیمت ها همانجاست

خیال میکردیم قیمت چکمه ها سیصد چهار صد دلار باید باشد . شاید هم پانصد دلار .

اما قیمت ها از چهار هزار دلار بود تا هفت هزار دلار !

پرسیدیم : یعنی توی ینگه دنیا آدم هایی هستند که هفت هزار دلار قیمت چکمه شان است ؟

گفتند : هزاران و هزار ها

با خود مان کفتیم :

Good to be a King

+2

See insights and ads

Boost post

All reactions:

66Nasser Darabi, Foroz Nader and 64 others

بسیار سفر باید

میگویند : بسیار سفر باید تا پخته شود خامی .

نمیدانم چه حکمتی در کار است ما هر چه سفر میکنیم خام تر و ناپخته تر میشویم . بیشتر سرمان کلاه میرود و بیشتر دروغ و دبنگ این و آن را باور میکنیم .

آمده ایم نوادا. اینجا از طبقه هیجدهم هتل مان به کوهها و آسمانخراش ها نگاه میکنم و میگویم : چه توانایی هایی دارد این انسان ؛ چه توانایی‌هایی که می‌تواند در دل کویری خشک ، شهری چنین زیبا و شگفت انگیز بسازد .

باز میگویم : کاشکی انسان این توانی هایش را برای ویران کردن و تباهی این خاک و این آب و این دریا و این آفتاب بکار نمیگرفت . کاش .

+3

See insights and ads

Boost post

All reactions:

32John Mahmoudi, Zari Zoufonoun and 30 others