چیست این سقف بلند ساده بسیار نقش؟
زین معما هیچ دانا در جهان آگاه نیست
این چه استغناست یارب ، وین چه قادر حکمت است
کاین همه زخم نهان هست و مجال آه نیست .
«حافظ جان جانان »
یاد داشت های حسن رجب نژاد - کالیفرنیا
۶ آبان ۱۴۰۰
بابا بزرگ شجاع
یک بابا بزرگ روس با آب و تاب از جانفشانی هایش در جنگ علیه آلمان هیتلری برای نوه اش سخن میگفت .
نوه اش گفت : بابا بزرگ ! اگر شما به این خوبی نجنگیده بودی حالا ما هم تاکسی های مان مرسدس بنز بود !
-قابل توجه آقای عظما و سرداران تریاکی
۴ آبان ۱۴۰۰
مردی بنام حاج آقا روح الله
در اتاقش در قم نشسته بوديم و اختلاط ميكرديم .
او روى تشكچه نشسته بود و من هم كمى آنطرف تر روى قالى .
صحبت مولانا بود . مثنوى دم دستش بود ، گهگاهى مى خواند و هى از مقام مولانا صحبت ميكرد .
گرم گفتگو بود كه يكهو وز وز خرمگسى كه خود را به شيشه ى پنجره ميزد حواس حاج آقا را پرت كرد .
حاج آقا روح الله چند جمله اى در باره ى سرنوشت رقت بار خرمگس گفت و بعد طاقت نياورد و بلند شد و پنجره را باز كرد و با مشقت بسيار بالاخره خرمگس را به هواى آزاد و آفتابى رهنمون شد !!
با خودم گفتم : عجب روحانى دل نازكى ؟
در داستان بود كه شبلى ، مور دانه كش را نمى آزرد و " انبان گندم به دوش " از اين سو به آن سو ميرفت ،و اين يك در واقعيت ، تحمل سر كوفتن خر مگس بر شيشه را ندارد و مولانا را كنار ميزند تا خرمگس را به هواى آزاد برساند .
مسحور مانده بودم كه صدايى از پشت پرده خبر داد كه فلانى آمده است به ديدار آقا .
و آقا كه همچنان روى تشكچه و پشت به متكا نشسته بود اجازه داد كه : " بفرماييد ، قدم شان روى چشم "
و بعد صداى " يا الله " از توى دالان شنيده شد و آقا هم اول كارى كه كرد پنهان كردن " مثنوى " در زير متكا بود كه :
" اينها قشر ى اند ، نبايد مثنوى را اينجا ببينند ".
«از ياد داشت های ناصر پاکدامن »
اين آقاى حاج آقا روح الله فبل از اينكه امام بشود و خون صغير و كبير را در شيشه بكند گهگاه شعر هم صادر ميفرمود!
از جمله ى اشعارش كه لابد در ايران ممنوع الانتشار است يكى هم اين چند بيت است كه مملو از عقده های جنسى و حرمان است و محروميت حجره ى طلاب از واژه هايش مى ريزد :
قم بدكى نيست از براى محصل
سنگك گرم و كباب اگر بگذارد
بهر عبادت ، حرم مكان شريفى است
خانم زير نقاب اگر بگذارد
هيكل بعضى شيوخ قدس مآب است
عينك پر پيچ و تاب اگر بگذارد
ساعت ده موقع مطالعه ى ماست
پينكى و چرت و خواب اگر بگذارد .
ضرر هفتاد میلیون دلاری
آقای ترامپ چهار سال رییس جمهور امریکا بود . چهل هزار دروغ گفت . با روزنامه نگاران در افتاد . فحش داد . فحش شنید . به دیدار آقای کون چون تانک رفت . همه مرزهای اخلاق و دیپلماسی را در هم شکست . در نظر داشت با ملاهای ایرانی گرگم به هوا بازی کند .مهمل بافت و یاوه گویی کرد . مالیات نداد . زور گفت . از سازمان بهداشت جهانی و یونسکو بیرون آمد . دیوار کشید . کم مانده بود یک جنگ داخلی راه بیندازد . امریکا را در جهان به انزوا کشانید. خلیفه داعش را کشت. سردار بچه کش ایرانی را به عرش اعلی خدمت حضرت باریتعالی فرستاد . هرگز از مهمل بافی دست بر نداشت .میخواست دو باره با دوز و کلک رییس جمهور بشود که نشد .
حالا مجله تایم در آخرین شماره خود نوشته است در این چهار سال یکی از هتل های آقای ترامپ در واشنگتن هفتاد میلیون دلار ضرر داده است !
میخواستم بپرسم مگر یک رییس جمهور چقدر حقوق می‌گیرد که می تواند از پس یک ضرر هفتاد میلیون دلاری بر آید ؟
چطور است ما برویم رییس جمهور بشویم ؟!
رقیه
یادم نیست کجا دیدمش . تلویزیون بود یا همین جعبه بگیر و بنشان فیس بوق . هر جا که بود این بود که یک خانم مسلمان محجبه - از آنها که آفتاب مهتاب هیچ جای اسافل اعضای شان را ندیده است - آمده بود تلویزیون و در باره چگونگی تربیت کودکان اظهار لحیه میفرمود .
پرسیدند الگوی خود شما برای تربیت دخترتان چیست ؟
فرمودند : طوری تربیتش میکنم که در راه حضرت رقیه قدم بردارد !
ما مانده بودیم که خدایا این حضرت رقیه دیگر کدام شیرزن اسطوره ای اسلامی است و چه گلی به سر امت اسلام زده است که حالا در زمان و زمانه ما مادری میخواهد او را الگوی تربیت فرزند خود قرار دهد ؟ کنجکاو شدیم و رفتیم مختصری دود چراغ خوردیم و دیدیم گویا این حضرت رقیه یکی دیگر از تخم و ترکه های حسین بن علی است که بنا بنوشته حدیث سازان دروغ پردازشیعی، بعد از ماجرای کربلا به اسارت لشکر یزید در آمده و در همان سه سالگی شربت شهادت نوشیده است !
آشیخ عباس قمی - معروف به محدث قمی - که کتاب معروف مفاتیح الجنان او در حوزه های علمیه تدریس میشود اساسا وجود کودکی بنام رقیه را انکار میکند و در کتاب منتهی الامال می نویسد که من در هیچ سند معتبری راجع به حضرت رقیه چیزی ندید ه ام ....
حالا ببین ما چقدر خاک بر سر شده ایم که یک مادر ایرانی میخواهد فرزندش در راه حضرت رقیه قدم بردارد . یعنی در سن سه سالگی شربت شهادت بنوشد !
اینکه گفته اند جهالت از صد لشکر تا دندان مسلح خطرناک تر است راست گفته اند
سیلی به گوش استاندار
یکی از مرحوم محمد علی جمالزاده پرسیده بود شما صدر الدین الهی را می شناسید؟
گفته بود : چطور نمی شناسم ؟ خوب هم می شناسم . بعدش یک ساعت در باره آل و تبار و آبا و اجداد «الهی قمشه ای » سخن گفته بود .
حالا حکایت این آقای صدر القاتلین رییس جمهور نکبت ماست .
جناب آقای آیت الله دکتر رییسی موسوم به آقای لوکوموتیر! در یک سخنرانی عالمانه در اردبیل نشان می‌دهد که نه تنها یک عالم ربانی بلکه یک فقیه جامع الشرایط هم هستند چرا که هنوز نمیدانند « محقق اردبیلی» همان « مقدس اردبیلی» است
از سوی دیگر در مراسم معارفه استاندار جدید آذربایجان شرقی یک آقای محترمی پامیشود می‌رود پای میکروفن یک فقره سیلی ناب اسلامی می خواباند بیخ گوش جناب آقای استاندار . به همین جهت هموطنان آذربایجانی ما امروز را به نام روز « شاپالاخ» نامگذاری کرده اند .
باز خدا را صد هزار مرتبه شکر کار به قمه کشی و چاقوکشی کشیده نشد و گرنه باید خر میآوردند و باقلا بار می‌کردند .
به این میگویند مملکت حسینقلیخانی
نه او ماند نه تو
در هرات ؛ آرامگاه فخر رازی دانشمند بزرگ جهان اسلام یک لوحه سنگی دارد که رویش شعری با این مضمون نوشته شده بود :
اگر دشمن نسازد با تو ای دوست
تو میباید که با دشمن بسازی
و گر نه یک دو روزی صبر میکن
نه او ماند نه تو نه فخر رازی
و جالب است بدانید که در جنگ های بی پایان افغانستان یک گلوله توپ به این سنگ مزار خورده و سه مصرع اول را با خود برده و فقط مصراع آخر مانده که :
نه او ماند ؛ نه تو ؛ نه فخر رازی !
با سعدی
سعدی میفرماید :
دعای بد نکنم بر بدان که مسکینان
به دست خوی بد خویشتن گرفتارند
به جان زنده‌دلان سعدیا که ملک وجود
نیرزد آنکه وجودی ز خود بیازارند!
و جناب مولانا میفرماید :
نی به هند است ایمن و نی در یمن
آنکه خصم اوست سایه ی خویشتن
۲۹ مهر ۱۴۰۰
خونخوار تر از نوع بشر جانوری نیست
خونخوار تر از نوع بشر جانوری نیست
در گفتگو با شبکه جهانی تلویزیون پارس
۲۸ مهر ۱۴۰۰
العوام کالانعام
پس از جنگ صفّین مردی از کوفیان شتر نر خودش را که عربها بدان «جَمَل» می گویند سوار شد و به دمشق رفت٬ یکی از دمشقیان که شتر ماده اش را گم کرده بود٬ در او آویخت که این «ناقه» از آن من است. مرافعه نزد معاویه بردند و کار به شهادت کشید. مرد دمشقی پنجاه نفر٬ شاهد البته عادل به محضر معاویه آورد و همه یک زبان شهادت دادند که این «ناقه» - یعنی شعر ماده - متعلّق به مرد دمشقی است. معاویه شتر کوفی را گرفت و به دمشقی داد و روانه اش کرد. کوفی حیرت زده نالید که: حضرت خلیفه! شتر من جمَل بود نه ناقه. معاویه خندید و چیزکی به مرد داد و دهانش را بست و به او گفت: وقتی به کوفه رسیدی از قول من به علی بگو: «ای پسر ابی طالب! من با صد هزار نفر مردمی که شتر نر را از ماده تمیز نمی دهند به جنگ تو می آیم.»
نقل از کتاب «ای کوته آستینان»٬ علی اکبر سعیدی سیرجانی
- یاد فرمان جهاد آقای عظما افتادم.
آقای عظما هم با صد هزار « عوام کالانعام» به جنگ ما آمده است.