گریه ام نیار

گریه ام نیار

پارسال یک‌روز گرم بهاری رفته بودم دیدن رز مری.

رز مری اینجا در کالیفرنیا باغ گیلاس دارد . نه یک‌هکتار ، نه دو هکتار ، چهار صد هکتار .

فصل گیلاس که میشود سیصد چهارصد نفر در مزرعه اش کار میکنند

چهل سال است رز مری را می شناسم . سالها با او‌داد‌و‌ستد داشته ام ، آشنایی و‌دوستی مان قدمتی به درازای چهل سال دارد .

پارسال فصل گیلاس رفتم رز مری را دیدم. دیگر پیر شده بود . دیگر از آن زیبایی شکوهمندش خبری نبود .

چشمان آبی زیبایش دیگر درخشش پیشین را نداشت.

گفتم : رز مری ! میدانی همیشه دوستت داشته ام ؟

مشتی به پشتم کوبید و گفت :

Don’t make me cry

( گریه ام نیار )

یک رفیقی هم داشتم که سال هاست زیر خاک خوابیده است

با وجودی که حال و احوال خوبی نداشت توی آن گرمای نفس گیر با تراکتور قراضه اش میآمد مزرعه را شخم میزد

هر وقت می پرسیدم : چطوری جیم ؟

انگشتش را روی لبش میگذاشت میگفت : هیس ! این یک موضوع کاملا خصوصی است .

Hisssss!

This is a completely private matter

چطور آدم گریه اش نگیرد ؟

See insights and ads

Boost post

All reactions:

86Parviz Sadrian, Farrokh RiazSadri and 84 others