وز مارگير ؛ مار بر آرد همی دمار .......
غره مشو بدانکه جهانت عزيز کرد
ای بس عزيز کرده خود را که کرد خوار !!
"عماره مروزی "
زمين در جنب اين نه طاق خضرا
چو خشخاشی بود بر روی دريا
تو خود بنگر کز اين خشخاش چندی
سزد گربر بروت خود بخندی !!!!!!
از : شيخ محمود شبستری
مولف گلشن راز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر