روز عشق

به صحرا شدم

عشق باریده بود

چنانکه پای در برف فرو شود در عشق فرو شدم

«بایزید بسطامی»

روز عشق بر همه شما خجسته باد

All reactions:

6868

جناب آقای مستضعف

اوائل انقلاب يک آقای لاغر اندام ريشوی ميانسالی راوزير کشاورزی کرده بودند ، اسمش يادم نيست ، بگمانم چيزی بود مثل شيبانی ...يا چيزی در همين مايه ها .

اين آقای وزير برای آنکه نشان بدهد چقدر مستضعف پرور است اولين کاری که کرده بود اين بود که دستور داده بود همه ميز ها و مبل های اتاق کارش را بيرون ريخته بودند و خودش توی اتاق روی يک بالش می نشست و به سبک و سياق دوران خواجه نصير الدين طوسی و خواجه نظام الملک به رتق و فتق امور می پرداخت !

يادم ميآيد در همان اوائل انقلاب يک روز رفته بودم وزارت اطلاعات و جهانگردی که نامش را وزارت ارشاد ملی گذاشته بودند و آقايی بنام ميناچی بر آن وزارت ميکرد .

من رفتم توی اتاق مدير کل امور اداری ؛ديدم دارند مبل های شيک را بيرون می برند و جايش صندلی های معمولی ميگذارند .

پرسيدم : اين چيکاری است ؟

گفتند : ای آقا ! حکومت ما حکومت مستضعفين است !در حکومت مستضعفين که نمی شود روی مبل های طاغوتی نشست !

حالا چهل و چند سالی از آن روز ها گذشته است و می بينيم که همين حکومت مستضعفين چه دماری از روزگار همين مستضعفين در آورده است .

وقتی تاريخ را ورق می زنيم ؛ می بينيم تازيانی هم که با شعار " سيد قريشی و سياه حبشی برابرند ! " ايران را فتح کردند ؛ بسرعت به غارت مردم و تحميل ماليات های گوناگون سرگرم شدند . مردم ايران بصورت موالی در آمدند ؛ مادران و خواهران ما به اسيری رفتند و در بازار های برده فروشان فروخته شدند و کشاورزان ايرانی با از دست دادن آزادی و زمين های خود محبور شدند به عنوان کارگران کشاورز در اراضی خودشان به بيگاری بپردازند و نان بخور و نميری دريافت کنند .

من چهل و پنج سال پيش ؛ کتاب " تاريخ دروغ " را در ايران نوشته ام و در ايران هم چاپ شده است . به نقل از همين کتاب برايتان بخوانم که :

..... عثمان روزی که کشته شد يکصد هزار دينار طلا و يک ميليون درهم وجه نقد داشت و املاک او در وادی القری و حنين صد هزار دينار ارزش داشت ( بنقل از مروج الذهب مسعودی )

زبير بن عوام ؛ هزار اسب و هزار کنيز داشت و تازی ديگری بنام زيد بن ثابت بقدری طلا و نقره از خودش باقی گذاشت که پس از مرگش ورثه اش با کلنگ وتيشه شمش های طلا و نقره را شکستند و بين خود تقسيم کردند ....

خيال ميکنيد اين ثروت های افسانه ای که پا برهنگان تازی به آنها دست يافته بودند از کجا آمده بود ؟تاريخ را بخوانيد .

All reactions:

73Bijan Eftekhari and 72 others

آدم ها ....و آدم ها

در افغانستان یکی از بندگان ببوی حضرت باریتعالی - از آن آدم های آسمان جل آس و پاسی که زمین فرش شان است و آسمان لحاف شان و از زور بی کفنی زنده اند - دختر هفت ساله خود را بعنوان خمس  به ملای هفتاد و چند ساله روستایش بخشیده است و  گفته است دست ما دامن شما  روز قیامت !!

این آقای مستضعف الممالک  به خبر نگار بی بی سی گفته است : چون آهی در بساط نداشتم تا خمس امسالم را کار سازی کنم  دختر هفت ساله ام را به ملای ده داده ام تا در آن دنیا شفیع گناهانم بشود و مرا به  روضه رضوان برساند .

ناصر خسرو حق داشته است که میگفت :

ز دانا مویی ارزد بر جهانی

نیرزد صد سر نادان به نانی

در امریکا اما ؛ یک خانم هشتاد و چند ساله امریکایی بنام  " روث " یک میلیون دلار از دارایی خود را به یک مجله ادبی در شیکاگو بخشیده است تا این مجله که در آستانه تعطیلی بود  از انتشار باز نماند .

سر دبیر مجله میگوید : خانم روث در یکی دو سال گذشته تعدادی از شعر ها و سروده های خود را برای ما فرستاده بود که هیچکدام شان در مجله ما چاپ نشدند

مولانا هم حق داشت که میگفت :

آب از سر تیره است ای خیره خشم

پیش تر بنگر ؛ یکی بگشای چشم

All reactions:

56Bijan Eftekhari and 55 others

خر خودتی !

میرویم رستوران. میخواهم غذا سفارش بدهم ، زنم میگوید : گوشت قرمز نخوری ها ! چربی و شوری هم ممنوع!

خودش برای من سفارش غذا میدهد .نوعی ماهی که طعم مرداب میدهد.

یک کاسه هم انواع و اقسام سبزیجات جلویم میگذارند

ماهی را با زور و زحمت و نفرت می لمبانم. هنگام خوردن سبزیجات حس میکنم تبدیل به گوسفندی شده ام که فقط بع بع نمیکند

دو روز بعد با رفیقانم میروم رستوران. بمن میگویند : حسن جان! حالا نسرین اینجا نیست ! هر غذایی دلت میخواهد سفارش بده !

من هم یک فقره نیویورک استیک سفارش میدهم همراه با دو سه تا لیوان از آن شراب های پیلپا . لب و لوچه ام را آب میکشم میآیم خانه

زنم میگوید : ناهار خوردی؟

میگویم : یس

می پرسد : چه خوردی؟

میگویم : ماهی قزل آلا!

طوری نگاهم میکند انگار میگوید : خر خودتی!

نقاشی از : علیرضا اسپهبد

All reactions:

55

شهروند جهان

آذر بمن میگفت : گیله جان تو شهروند جهان هستی!

آذر فخر را میگویم.

راست میگفت . من شهروند جهانم. در لاهیجان دنیا آمده ام ، در تبریز درس خوانده ام . در ارومیه و مراغه سربازی رفته ام ، در شیراز زن گرفته ام . در رشت و تبریز و شیراز وسمنان کار کرده ام . در سوییس عربده های انقلابی کشیده ام ، در بوئنوس آیرس دانشگاه رفته ام ، در سانفرانسیسکو بقال خرزویل شده ‌ودر سن حوزه روزنامه منتشر کرده ام

و اینک در کوهپایه های سییرا با آب و خاک و گل و گیاه و آهوان سر و سری دارم .

دخترم در شیراز به دنیا آمده ، در بوئنوس آیرس به کودکستان رفته ، در سانفرانسیسکو دیپلم گرفته ، در ساکرامنتو دانشگاه رفته ، زبان فارسی رابا لهجه غلیظ شیرازی حرف میزند اما معنای خلیج و چوپان را نمیداند.

نوه هایم اما:

نوا جونی مادرش ایرانی است. پدرش امریکایی ، نامش پارسی ، اما هنوز فارسی نمیداند ، به عاشقتم میگوید عاشگتم !

پدر بزرگش لاهیجانی است . مادر بزرگش شیرازی است.پدر بزرگ پدری اش اهل یوگسلاوی است ، مادربزرگ پدری اش ایرلندی ، خودش اهل سانفرانسیسکو.

آن یکی نوه ام پدرش ایرانی است مادرش ایتالیایی.

ما چقدر به فرش های ایرانی شبیه هستیم : هزار رنگ و هزار تار و پود.

ما نماد کاملی از سازمان ملل متحد هستیم ، ترکیبی از هر قوم و قبیله ای.

آذر جان حق داشت بمن میگفت شهر وند جهان .

من شهروند جهانم .

اما ایران تنها کشوری است که حق ورود به آن را ندارم .

All reactions:

94Mostafa Azizi and 93 others