یک شاعر گمنام عصر صفوی بنام عبدی بیگ که به تقلید از هفت پیکر نظامی و هشت بهشت امیر خسرو دهلوی مجموعه " هفت اختر " را سروده است شعری دارد که طی آن میگوید شاعر زنده در زمان و زمانه اش ارزش و بهایی ندارد . شعر این است :
قیمت شاعران زنده کم است
شاعر آنکس بود که در عدم است .
انگار از زمان و زمانه عبدی بیگ تا امروز همچنان طالع شاعران بر مدار قمر بوده و نان همیشه سواره بوده است و شاعران بیچاره پیاده .
حالا که صحبت از شعر و شاعری شد بد نیست شعری از یکی از دشمنان خاقانی شروانی را اینجا نقل کنم بلکه شاعران هجو گو و طنز پرداز را بکار آید
این شعر منسوب به ابوالعلا گنجوی است که گویا خطاب به خاقانی سروده است :
خاقانیا ! اگر چه سخن نیک دانیا
یک نکته گویمت ؛ بشنو رایگانیا
هجو کسی مکن که زتو مه بود به سن
شاید تو را پدر بود و تو ندانیا !
قیمت شاعران زنده کم است
شاعر آنکس بود که در عدم است .
انگار از زمان و زمانه عبدی بیگ تا امروز همچنان طالع شاعران بر مدار قمر بوده و نان همیشه سواره بوده است و شاعران بیچاره پیاده .
حالا که صحبت از شعر و شاعری شد بد نیست شعری از یکی از دشمنان خاقانی شروانی را اینجا نقل کنم بلکه شاعران هجو گو و طنز پرداز را بکار آید
این شعر منسوب به ابوالعلا گنجوی است که گویا خطاب به خاقانی سروده است :
خاقانیا ! اگر چه سخن نیک دانیا
یک نکته گویمت ؛ بشنو رایگانیا
هجو کسی مکن که زتو مه بود به سن
شاید تو را پدر بود و تو ندانیا !
