یک پرسش عالمانه
و یک پاسخ گیله مردانه
دوستی برایم نوشته است که نظرم در مورد سلطنت پارلمانی چیست و آیا یک حکومت مشروطه را میتوان بعنوان حکومتی که روشنی بخش ایران باشد مورد قبول دانست یا نه؟
دوست دیگری هم نوشته است :
پرسشی دارم که از شما دانشمندان مجلس باز می پرسم
ایا می توان حدس زد چند درصد مردم حاضرند به حکومت پادشاهی و سلطنت ( بخوانید حکومت ) یک خاندان بر ایران برگردند ؟
پاسخ من به پرسش دوستان این است که مردم افغانستان پس از آنهمه جنگ و ویرانی به بازگشت حکومت سلطنتی پاسخ منفی داده اند و ظاهر شاه هم رای مردم را پذیرفته است
در یونان هم پس از کودتای سرهنگان و تبعید کنستانتین پادشاه آن کشور، مردم یونان پس از سالها مبارزه به بازگشت حکومت سلطنتی« نه »گفته اند
اینک در هزاره سوم میلادی مردم در هیچ جای جهان خواستار حکومت یک خاندان نیستند و اگر در انگلستان و برخی کشورهای اسکاندیناوی هنوز برخی حکومت های سلطنتی بر جای مانده اند هیچ قدرتی در امور اجرایی و مملکت داری ندارند
بنظر من بازگشت حکومت سلطنتی به ایران تنها از طریق یک کودتای نظامی توسط یک قدرت خارجی و تحمیل مردی بعنوان پادشاه امکان پذیر است و هیچ راه دیگری برای بازگشت حکومت پادشاهی وجود ندارد
البته قانون اساسی مشروطیت با حذف اصل دوم متمم آن هنوز می تواند الگویی برای یک حکومت پادشاهی پارلمانی سکولار دموکرات باشد اماباید صف بندی نیروهای بالقوه و بالفعل امروزین را سنجید و آنوقت نظری صائب داد
من گمان نکنم صف بندی نیروهای سیاسی امروز ایران گرایشی حتی نسبی به احیای قانون اساسی و حذف اصل دوم متمم آن و بازگشت حکومت پادشاهی مشروطه داشته باشد
حتی در مجامع غیر دانشگاهی و غیر آکادمیک هم چنین گرایشی دیده نمیشود
لطفا شما هم دیدگاه های خود را بدون خشم و خروش و دشنام و قداره کشی مرقوم بفرمایید تا با یک حساب سر انگشتی بفهمیم در کجای زمان ایستاده ایم و افق پیش روی مان چیست